Vandaag mag ik een groep geschiedenisstudenten rondleiden van een bekende universiteit uit de regio. De studenten hebben zich in groepjes van 3 of 4 studenten voorbereid op het vertellen van een verhaal bij een van de door de opleiding gekozen objecten in ons museum. Een schitterende formule.
Alle presentatie worden in de Engelse taal gehouden vanwege de internationale groep.
Via een wandeling met de groep langs Kadoelen, de poldermolen en ons Chinese restaurant naast de bakker, komen we bij de tramremise waar de eerste groep hun presentatie houdt.
Dan moet ik me als rondleider echt inhouden om me niet in de mooie verhalen te mengen met wat ik soms denk beter te weten.
Na een lange wandeling komen we bij de dodendraad, waar drie studenten een prima verhaal houden, soms in een voor mij moeilijk te volgen Engels dialect van een geboren Engelse vrouw.
Bij de Tilburgse huisjes vertellen 4 studenten een verhaal. Elke student heeft 1 huisje voorbereid. Opvallend hoeveel ze hierover weten te vertellen. Hierna moeten we de rondleiding wat versnellen om niet hopeloos uit het tijdschema te lopen/
We zakken af richting entree en gaan bij de boerderij van Kadoelen naar binnen waar wederom drie studenten hun verhaal houden op de deel, tussen boerenkarren en een rosmolen.
We sluiten af in de Westerstraat waar de enigszins verkleumde groep graag binnen gaat in het café van Tante Stien dat door de wintervoorbereidingen vol staat met vreemde banken. Voor studenten geen probleem: het is net een bruin café in een studentenkamer nu. De groep van drie houdt een prima verhaal over de Westerstraat en we lopen na afloop nog even de pottenbakkersgang in.
We nemen afscheid van elkaar, waarna de studenten zelf nog een middag door het museum kunnen zwerven. Mooi dat er zoveel enthousiaste geschiedenisstudenten bijkomen. Dat geeft hoop voor onze toekomst, en voor het bewaren van wat is geweest.
