woensdag 21 april 2010

Gezamenlijk kamperen in Arnhem

Wat is er mooier dan met een groep ouderen samen kamperen (in caravans) en dan met meer dan 40 mensen het Openluchtmuseum bezoeken.  Een dankbare groep voor Anneke B en voor mij.

We wisselen elkaar af in Harreveld en de Rosoliemolen waarna ik Vierhouten probeer dat helaas nog dicht is vanwege renovatie. Met een verhaal buiten en met Nunspeet en het eekschillen erbij, komt het toch nog goed.
Dan naar Staphorst met de potstal en de de Stolp met de gruppenstal. De enorme vierkante binnenhooiopslag met ingebouwde bedsteden oogst veel applaus.
Buiten vertelt Mark een goed verhaal over de polder vijzelmolen en de paltrok. Con vertelt over het waarom van de aanwezige woonwagens.
Het Koopmanshuis blijft een buitenverhaal wegens de aanwezige rolstoeldeelnemer maar bij de Chinees en de bakker komt zij toch prima los van haar handicap.
Bij Marken splitsen zich direct de mannen en de vrouwen omdat Vanessa en een vrijwilligster samen in klederdracht een pracht plaatje vormen en veel vertellen. Eef vertelt de mannen over het tanen van de netten en over het gebruik van de scheepsreparatiewerf.

Op het centrale plein is de anderhalf uur alweer verstreken en ik laat mijn groep verder zelf het park verkennen met tips voor alle windrichtingen.
Later blijkt dat Anneke nog drie kwartier extra is doorgegaan met haar groep. Oeps, daar weet ik zo snel niet mee om te gaan. Heel mooi dat ze is doorgegaan (doe ik ook wel regelmatig, en had ik nu ook gemakkelijk kunnen doen) maar ik hoop niet dat mijn groep nu een achtergesteld gevoel overhoudt aan deze rondleiding. Toch maar iets over afspreken de volgende keer als we met meer rondleiders zijn.

Ondanks zo nu en dan zon, is het een snijdend koude morgen geweest.

vrijdag 16 april 2010

Met een pensioeninstelling door Brabant en Limburg

Vandaag is een landelijke pensioeninstelling een dag te gast in het museum, met bijeenkomsten in vergaderzalen en in horeca-locaties in het park. In de middag leiden collega Gerard en ik beide een groep rond, waarbij we bij toeval ook allebei in de Brabantse buurt terechtkomen met de tram.
Het GroeneKruisgebouw roept veel herkenning op al weet ik niet meer precies welke kleur kruis nou bij welk geloof behoorde. Even uitzoeken dus.
In Krawinkel was ik lang niet geweest en naast de nog aanwezige presentatie over de heilige communie, is ook altijd de bouw van deze vakwerkboerderij boeiend voor de bezoekers.
De Tilburgse huisjes zijn niet bemand wat me in de gelegenheid stelt om rustig de vier getoonde decennia in beeld te brengen. Ook hier weer veel herkenning in het 70-er jaren huisje. Dat er nu Turkse buren zijn dat vergt even wat extra uitleg.
De bierbrouwerij boeit zowel de dames als de heren en ieder proeft even van het winterbier.
Dan naar de papiermolen waar Bé wederom een prachtig verhaal vertelt over werking en acgtergrond van de molen; knap dat hij altijd weer goed verstaanbaar is terwijl de stampers doorstampen.

Bij de standerdmolen uit Huizen pak ik de windmolens even bij de kop, dus ook de Delftse molen (gesloten), de vijzelmolen (draait vandaag !!) en de paltrok. We eindigen bij Henk Meijer in de woonwagen waar hij al stoelemattend een stukje geschiedenis vertelt.

De rondleiding is een kwartier uitgelopen; men heeft echter nog drie kwartier voordat in de Hanekamp het diner wacht; geen probleem en een prima afscheid met dankwoorden.

donderdag 15 april 2010

Op pad met een moeilijke VMBO klas

Met 5 rondleiders verdelen we enkele VMBO klassen; van een klas wordt aangegeven dat deze erg moeilijk hanteerbaar is en dat ze van het laagste nivo zijn, dus er gaan twee begeleiders mee en samen met Gerard B zitten we er ook met 2 rondleiders op.

Hans vZ vertelt een prima en boeiend verhaal in de rosoliemolen en ook een verhaal over eekschillen en lemen muren bouwen in Vragender kan nog redelijk boeien.  In de Molukse barak is men wel geinteresseerd maar de groep waaiert uit en verspreid zich snel door alle ruimtes. Lastig om met de dame die er staat voor de presentatie  iets zinvols voor de groep op te zetten.
Ook in Hoogmade zijn we de groep al rap kwijt, waarna we met de tram koers zetten naar halte Dingenliefde.
In het kruisgebouw wordt het al snel zeuren; een deel van de groep blijkt het gebouw 's morgens al te hebben bekeken en wil niet naar binnen vanwege de stank (lysol).
In de Tilburgse huisjes krijgen de begeleiders de groep niet meer onder controle waarna door hen wordt besloten dat we direct terug gaan naar het entreegebouw.
Erg jammer dat we een kwartier te vroeg de rondleiding moeten besluiten; helaas was geen ander besluit mogelijk in deze situatie.

De minst bevredigende rondleiding die ik totnutoe heb gegeven. Ik was al blij dat de 2 begeleiders als politieagent optraden en dat Gerard en ik dat niet behoefden te doen.
Toch moet het anders en beter kunnen met zo'n groep. Ik ga erop studeren.

zondag 4 april 2010

Rondleiding met een zuivel-accent

Vandaag mag ik een familie rondleiden waarvan de jarige opa altijd veeboer is geweest in Brabant en waarvan een zoon in Beerta woont.  Men wil daarom graag een orientatie op zuivel. Omdat er ook 6 kinderen bij zijn is, moet ook de interesse van deze jonge mensen aangesproken worden lijkt me.

Eerst naar Staphorst, waar het vee nog in de potstal staat; ook onze gastboer heeft thuis een Lakenfelder koe dus mooi dat er hier ook een staat. Ingrid in klederdracht kan boeiend vertellen over de potstal en hoe je stinkend rijk kon worden. De kinderen zoeken hun grenzen op door de koeien voorzichtig aan te raken. Omdat de potstal leeg is en de vloer dus heel laag, leggen de koeien hun koppen gezellig op de grond buiten de stal.

In de Stolp is vervolgens te zien hoe koeien naast elkaar staan met zo'n praktische goot erachter. De kaasboerderij boeit, vooral ook de enorme vierkante hooi-binnenruimte waarin de bedsteden uitkomen.

Buiten boeit Con de kinderen met het kacheltje bij de woonwagen, terwijl de ouderen zich verdiepen in de komst van zigeuners en woonwagenbewoners; ze hebben ze overal wel in de dorpen gehad.

Op de Abcouderburg even wat foto's en een verhaal over de paltrok en de vijzelmolen; dan door naar het koopmanshuis en de 50-jaren Chinees die minder boeit dan ik had verwacht.

Op het plein even de fietsen uitproberen en dan door naar Hans de smid die een fraiie spijker smeedt en daar een mooi verhaal bij vertelt.

In de remise vertel ik het verhaal van de ondergang van de Arnhemse tram en de herrijzenis in het museum.

Met de tram rijden we rond naar de Freija zuivelfabriek, waarbij ik de kans heb in vogelvlucht het park de revue te laten passeren. In Freija neemt de ervaren boer regelmatig het woord en vertelt mij veel zaken die ik niet meer wist. Prachtig !

Bij Beerta laat ik de groep gaan. De zoon zal het Beerta verhaal vertellen en tevens is daar Vanessa die veel details kan vertellen en ook het stakingsverhaal laat leven.

De familieleden bedanken me allemaal en schudden me de hand; dat geeft me het gevoel dat het een zinvolle rondleiding was, ook tot tevredenheid van de kinderen.