woensdag 23 oktober 2013

Geschiedenis in voortgezet onderwijs plus canonvensters

Vandaag een interessante rondleidersbijeenkomst. Na het vergadergedeelte (niet bestemd voor deze weblog) houdt geschiedenisleraar T. de B. op een bevlogen manier een boeiend verhaal over de geschiedenislessen in het voortgezet onderwijs en over de plaats van de canonvensters daarin. Na mijn middelbare schooltijd (pakweg 1965) heb ik me niet meer in het geschiedenis-onderwijs verdiept. Zodoende komt dit verhaal, voorzien van powerpoint en handouts, binnen als een extra dik nummer van het Historisch Magazine. De vensters gaan voor me leven, net als de tijdperken van hunebedden tot heden.
Ach was ik maar geschiedenis gaan studeren indertijd.  Gelukkig leren we ook hoe we de diverse leerling- groepen kunnen boeien tijdens een rondleiding. In het voorjaar volgt nog een sessie.
Van hieruit nogmaals dank aan de heer T. de B.

donderdag 10 oktober 2013

2 rondleidingen met veel ouderen

Vandaag zweeft een engel boven het museum: de hele dag is vreselijke regen voorspeld en er valt zelfs geen drup; de zon schijn uitbundig en het is heerlijk wandelweer.

Allereerst verdelen we met 3 rondleiders de PlusBus Groep die ditmaal uit de Brabantse Kempen komt. Omdat er veel rollators en rolstoelen zijn kunnen we helaas niet naar de Brabantse buurt want er rijdt slechts één tram waarmee dat mogelijk is en daar kunnen maximaal 2 rolstoelen in. Wandelen is geen optie voor deze groep.  Toch wordt het een voor ieder heerlijke rondleiding.

Met mij loopt vandaag ook de nieuwe rondleider Jeroen Salemink mee (ex tram) die een goed klankbord is en ook de achterhoede in de gaten houdt en daar prima gesprekken mee voert.

We starten in Staphorst, eerst op de deel, later in het woongedeelte. De nieuwe blonde presentatiemedewerkster die ik nog niet kende vertelt op boeiende wijze over rouwkleding en feestkleding en wanneer deze precies gedragen werd en nog wordt. Na een kijkje bij het venstervrijen, gaan we door naar de Stolp waar de gruppenstal (in Brabant dus groepstal) in het oog valt. De hooiberg in het midden is weer de topper met de van baksteen ingebouwde bedsteden.

Via de brug van Ouderkerk en enige uitleg over de aanwezige molens, komen we in de dubbele Zaanse buurt bij het Heerenhuis en bij het bakkertje. De heerlijke geuren lokken ons voor even naar binnen terwijl enkelen helaas ook kiezen voor Zus en Jet waar ik liever niet kom tijdens een rondleiding omdat er veel tijd mee heen gaat waar slechts enkelen gebruik van maken.

Wilma is druk met een stelletje in de wasserij dus ik mag zelf het verhaal vertellen over Gehrels en de wascultuur in de 18de 19de en begin twintigste eeuw.

In de middag zijn  we met 10 rondleiders met tijdens de rondleidingen twee HollandRama voorstellingen die we moeten inpassen.  Even lastig, maar met 5 groepjes wandelen we toch direct naar HollandRama terwijl de andere vijf groepen alvast een rondleiding geven en daarna een HollandRama rit doen.

Als HollandRama is afgelopen blijkt het terugvormen van de afgesproken groepjes lastiger dan gedacht; ik heb het idee dat nogal wat mensen besloten zelf door het park te gaan lopen. In ieder geval is mijn clubje bijna gehalveerd als we starten vanuit het entreepavljoen.
In de rosoliemolen worden we verrast door een prima verhaal van de oliemolenaar inclusief even het luide gestamp van de heipalen. Omdat de vele groepjes de omliggende locaties bevolken, rijden we met de tram naar Dingenliefde vanwaaruit we het Groene Kruis bezoeken: een groot succes met veel Aha-Erlebnisse.
Ook Krawinkel en de Tilburgse huisjes vallen in de smaak, waarna een proefglaasje echte juist gebrouwen Herfstbock goed valt.

Na een mooie demo van Judy in de papiermolen is het genoeg en ik laat bij het urinoir van Deventer een tevreden groep achter die in alle richtingen in kleine clubjes verder wandelt door ons museum.

Daarna in de kantine nog een vergaderingetje met Ton Jansen over de Koningskeuze-week en deze opa kan weer worden opgeveegd voor de avond.  Gelukkig heeft Con thuis een heerlijke zuurkoolmaaltijd bereid en snort al snel de houtkachel in de woonkamer.

woensdag 2 oktober 2013

Buitenlandse voetbalgasten

Soms komt een groep als verrassing. Een als Engelstalig aangekondigde groep blijkt te bestaan uit voetbalvertegenwoordigers uit Engeland, Griekenland en Albanie, met Nederlandse begeleiding. De Grieken en Albanezen verstaan geen woord Engels wordt me al direct ingefluisterd.

Gelukkig is men sterk in voor een rondje Nederland zonder veel vertellingen.
Na een start op entreeplein met enerzijds aandacht voor de juist gebouwde Amsterdamse Westerstraat en anderzijds de blauwe boerderij van Harreveld, wandelen we naar Staphorst waar het venstervrijen in alle talen duidelijk is. Ook het verschil tussen de potstal hier, en de gruppenstal in de Stolp, komt goed over.
Voor de Stolp even een kort verhaal over de beide zichtbare molens (paltrok en vijzelpomp) en het belang van deze machines voor het Nederland van de 17de en volgende eeuwen.

Na de ophaalbrug en het koopmanshuis gaan we even binnen in de geurige wereld van de bakkerij. En dan de scheepstimmerwerf en het huisje van Marken. We blijven niet te lang bij Eef die graag hele verhalen in het Nederlands vertelt, en we komen bij de smid die voor een van de gasten een mooie spijker smeedt; ook hier een feest van geuren en beelden, en dus internationaal.

In de VGL loods kunnen 4 mannen in de koets waar er halverwege eentje uit wil stappen maar de deur blijkt tussentijds niet te openen; een ongewenste situatie die ik zal aankaarten.

Bij de witte GETA tram in de zon maken we een groepsfoto en we lopen door de remise langs de grote foto''s van de verwoestingen uit de 2e wereldoorlog.

Met de pendelende tram rijden we mee tot het Kindererf en we bezoeken de brouwerij waar we de verse Herfstbok mogen proeven. Ik heb niet gevraagd of er alcoholvrije islamitische bezoekers bij zijn maar het lijkt geen probleem: ieder drinkt graag een glaasje.

Via de papiermolen komen we terug in het Entreegebouw waar in de Hoeferzaal koffie met gebak staat te wachten.