dinsdag 27 december 2011

Lantaarntjes-rondleiding op zeer drukke Tweede Kerstdag

Het winterhoogseizoen 2011-2012  kent een avondwandeling met de naam "lantaarntjes-rondleiding".

Het is de bedoeling om bezoekers (gezinnen en dus vooral ook kinderen ouder dan 5 jaar) de totale duisternis te laten ervaren zoals die 200 jaar geleden nog algemeen was in Nederland, zeker op het platteland.

Op deze drukste museumdag van het jaar (9000 bezoekers) staan we om 17.30 uur met vier rondleiders klaar om met groepjes van 20 bezoekers (het werden er echter wel 35) de duisternis in te stappen met drie stormlantaarns per groep.  Over het kasseien-pad lopen we naar Zeijen waar we buitenom achterin de boerderij kunnen komen om een blik in het duister te werpen. Bij kaarslicht zijn nog wel 2 spinnewielen te herkennen, en de bezoekers mogen aan enkele kledingstukken voelen om een idee te hebben van de stof waarin  geslapen werd.  Het pad wordt al modderiger als we bij de plaggenhut arriveren waar op enkele foto's te zien is hoe hier werd gewoond, of eigenlijk meer hoe er werd overleefd. We baggeren door naar het arbeidershuisje van Damwoude waar duidelijk wordt hoe je (met 10 kinderen op de zolder) via een stukje buiten bij het toilet kunt komen. Brrrr, donker en koud allemaal.
Via een wankel noodbruggetje over een brede sloot komen we bij de Heerenboerderij van Beerta waar rijkdom overheerst en waar in huis de Kerstboom met lichtjes is versierd.
Via een zandgestrooid paadje door het natte turfgebied bereiken we een bosgebied waar niet alleen Derk de Beer (boer die door God in een varken=beer is veranderd) rondwaart maar waar ook een uil zich laat horen; en dat was een heel gevaarlijk teken: er kon zomaar iemand sterven.
Gelukkig zien we in de verte al weer wat licht van het kerkje en daar aangekomen krijgen alle kinderen een led-lichtje als aandenken aan deze beetje griezelige winterse wandeling.

Met Suzanne evalueer ik nog  hoe het allemaal gegaan is en ik loop nog een extra ronde om alles weer af te sluiten en de schaarse lichtjes weer uit te doen.

dinsdag 6 december 2011

Door de regen met een groep politie-medewerkers

Vandaag is mijn opa-dag (oppassen op kleinzoon Timo) maar ik heb per abuis aan Suzanne toegezegd dat ik wel een last-minute rondleiding wil doen met een groep politie-medewerkers. Dus komt Con ook mee met Timo, en terwijl zij geniet op het Kindererf van het broodbakken, en op het Zaanse Plein van de draaimolen, start ik met mijn groep bij de Rosoliemolen. Ton vertelt op zijn zo eigen wijze het boeiende verhaal van de oliemolenaar en hij laat ons zien waar je nu zo hei-doof van wordt. In Harreveld is Sarah helemaal op stoom gekomen en ze boeit de mannen met het vlas-verhaal.
In Vierhouten doet Marian (vaak op het Kindererf in de zomer) het mooi: veel over de leefwijze van het gezin en wat minder over de kleding voor deze mannengroep. Op de deel, bij Nunspeet, Vragender en Hoogmade mag ik zelf in actie komen met mijn verhalen. Via de paltrok en wat regen op het Zaanse Plein lopen we via de wasserij, de papiermolen en de beugelbaan naar het einddoel: de bierbrouwerij. Hier ondergaan de mannen een uitgebreide bierproeverij en als ik ze een uur later naar buiten zie komen is het een vrolijke boel.

Een prachtige rondleiding op deze regenachtige dag in het winterseizoen.

donderdag 1 december 2011

Twee dagen workshop en praktijk Lantaarnrondleidingen

Bezoekers kunnen deze winter de duisternis van de winters van vroeger ervaren tijdens een lantaarn-rondleiding langs de plaggenhut, Zeijen, Damwoude en Beerta. Met slechts enkele lantaarns gaat een flinke groep avontuurlijke bezoekers met kinderen deze tocht lopen. En daar moeten de rondleiders wel een training voor volgen.
Uit de rondleiderspopulatie heeft zich een flink aantal aangemeld voor deze bijzondere tocht. Suzanne en Monica hebben zich enorm ingespannen om de benodigde kennis en ervaring goed over te brengen. Erg mooi is ook de individuele presentatie van iedere rondleider aan de groep over een bepaald object, en dan vooral over de wijze van leven daar in de winter. En een van de weinige momenten waarop je een collega kunt zien werken.

Na de workshop over communicatie van Monica, lopen we samen het traject om de technische zaken goed te beheersen. Na de terugwandeling over het lichtend pad (vroeger werd licht zand gestrooid op het voetpad door het zwarte veen) sluiten we af met een glas glühwein.

Dit wordt een erg mooie rondleiding; hopelijk is er ook veel belangstelling voor.