vrijdag 22 april 2016

Middelbare scholieren lopen thema-rondleidingen

Vandaag een drukke dag in het museum met meer dan 900 scholieren in allerlei projecten.

Drie groepen van 20 scholieren van VMBO tot HAVO lopen vandaag enkele themarondleidingen. Ik mag  tweemaal met een groep op stap met als motto "eten en drinken".
Met de eerste groep, voornamelijk jongens, bezoek ik het blauw loshoes (eenpots maaltijden) en aansluitend de rosoliemolen (van vlasbollen tot lijnzaadolie).
Met de tram bezoeken we vervolgens even het Groene Kruisgebouw (beetje buiten het thema) en vervolgens de bierbrouwerij. Naast een goed uitleg van het brouwproces krijgen de jongens een glaasje wort te drinken (eerste stadium van bier, nog zonder alcohol). Tevens de uitleg waarom kinderen vroeger bier dronken in plaats van water.  Een boterbabbelaar rondt dit verhaal af.
Via de dodendraad die tot veel aktiviteiten leidt (wel stoer om even via het houten raampje door de draad te kruipen die onder 6000 volt stroom staat) bereiken we de papierschepperij en de standerdmolen waar graan tot meel wordt vermalen. Rogge voor het roggebrood (ontbijt van de armen) hoeft niet gemalen te worden, maar tarwe wel.
We hebben maar een uurtje dus met een kleine spurt bereiken we als laatste groep net op tijd het entreeplein waar mijn tweede groep al wacht.

De tweede groep bestaat voornamelijk uit meisjes van Havo-3 versneld en ik besluit dit keer een ander traject te nemen. Wel weer eerst de rosoliemolen met een prima verhaal van de molenaar. Dan de tram naar Dingenliefde waar we het Indisch Achtererf bezoeken. Esther neemt de meisjes snel mee in haar Bruynzeel keuken en wil wel eens weten hoe vaak men aardappelen eet en hoe vaak rijst. De invloed van de Indische keuken op Nederland is duidelijk.

Dan naar de Delftse molen. De meiden hebben er zin in en racen de trappen op naar boven waar molenaar Marcel een goed verhaal vertelt over het malen van graan en over het scherpen van de molenstenen dat om de 6 weken moest gebeuren. Er draaien in deze molen maar liefst 4 paar molenstenen parallel zodat er een enorme productiecapaciteit ontstond, en dat in de 17de eeuw.

Via de standerdmolen bereiken we na een uur weer het entreeplein. Meer zit er helaas niet in in een uur. Graag was ik nog naar een paar meer lokaties gegaan. De groep was overigens met het thema arm-en-rijk ook al op een aantal van mijn favoriete lokaties geweest, zoals Varik en de Koopmanswoning.

Ik vond het een goed bestede prima morgen maar ik hoop dat er voor deze groepen een half uur bij kan komen.

donderdag 7 april 2016

Zweedse groep bezoekt ons Ikea huisje van Marken

Vandaag mag ik een groep artsen en verpleegkundigen uit de Zweedse gezondheidszorg rondleiden door een gedeelte van ons mooie museumpark. Een rondleiding in het Engels.

Na een kleine introductie loop ik met de groep naar de rosoliemolen waar Hans van Z een boeiend verhaal vertelt over de molen en de productie van olie uit lijnzaad en andere zaden. De toon is gezet en de eerste vragen zijn al spoedig gesteld. Hans blijkt een begenadigd verteller, ook in het Engels.

We lopen door naar Vierhouten waar we kennis maken met de "arme" Gelderse grond, met prachtige mutsen en een karig inkomen dat met de jacht op hazen moest worden aangevuld.
Op de deel vertelt Hermien wat over haar dagelijkse muts. Verder maken we kennis met de tabakteelt in deze regio. We blijven iets langer omdat het buiten stortregent.

Zodra het droog is lopen we via het kinderproject bij Vragender naar de boerderij van Hoogmade waar we kennismaken met de stadse wijze van het bewonen van een boerderij.
Enigszins verbaasd is men dat in zo'n dure boerderij een open keuken is gebouwd.

Ook in het Zomerhuis nogmaals een open keuken, al is die veel bescheidener.

Via de drie kruisen op de buitenmuur van het oudste deel van Hoogmade lopen we over de voetgangersbrug langs Texel naar het Ikea-huisje van Marken.
De gele kleur blijkt in Skandinavie vaak gebruikt te zijn op de onderkant van interieurmuren omdat daar kringen door vocht niet goed op zichtbaar zijn. Zo leer ik weer wat nieuws.

Helaas is er te weinig tijd voor de wasserij want de lunch wacht. Het begint te stortregenen en we vluchten de Stolp boerderij in. De centrale hooibergruimte is een onverwacht extraatje en enkele personen weten zowaar dat de stenen bouwsels in de hooiberg de achterkant zijn van de bedsteden in de verschillende kamers.

Na de dikke bui lopen we rustig naar de Kasteelboerderij voor de lunch. De buschauffeur, die ook mee luncht, blijkt mijn oude Oosterbeekse vriend Piet te zijn. Hij brengt de groep in de middag naar Ede voor een volgend bezoek.

woensdag 6 april 2016

MuseumPlusBus met verlengde bus met 18 rolstoelers

Vandaag mag ik met twee mederondleiders (Bart en Alice) de groep van de MuseumPlusBus rondleiden. De bus is splinternieuw en kan nu 18 rolstoelers meenemen en dat aantal is er ook vandaag met 18 begeleiders. Een prachtige groep uit Brabant die er veel zin in heeft.



Na de verdeling met batches in de groepen rood, wit en blauw, gaan we op pad. Speciaal vandaag gaat er een filmploeg mee van de Stichting MuseumPlusBus.
Met mijn groep zoek ik de interessante plaatsen in het museum waar ook voldoende ruimte is voor  6 rolstoelers plus een filmploeg.
We starten op de deel van Staphorst waar Marjo in streekdracht een boeiend verhaal vertelt. Omdat de koeien gelukkig nog op stal staan, kunnen mooie filmbeelden ontstaan.

Via de Stolp (van potstal naar gruppestal) lopen en rijden we naar de fotogenieke gele ophaalbrug van Ouderkerk (filmstop) en door naar de dubbele buurt en het Koopmanshuis. Omdat we hier nergens met deze groep naar binnen kunnen, gaan we door naar de wasserij.
Een prachtige locatie is dit met veel plaats voor alle rolstoelen en overal ruimte voor de filmers en fotografen.  Gelukkig draaien de waskuipen want de wasserij is verder wegens pauze niet bezet met een wasvrouw of -man.  Dus vertel ik zelf het verhaal van Gehrels en de werkomstandigheden hier. Helaas ligt er geen was op de bleek maar ook zonder moet ik er wat over vertellen omdat het een wezenlijk onderdeel is van het wasproces. Bij de spoelbak kruip ik zelf maar even op mijn knieën in het strobakje; ik kan moeilijk iemand uit de rolstoel vragen om dit te doen.

Dan is het tijd voor even een sanitair rondje achter de wagenloods van Goes.
Vervolgens lopen we via het Deventer urinoir en de standerd-molen terug naar de Kasteelboerderij voor een welverdiende lunch.

Het Openluchtmuseum is een van de deelnemers aan de Museum Plus Bus, een bijzonder leuk initiatief voor ouderen in Nederland.
De bus rijdt elke dag gratis een groep senioren naar één van de twaalf deelnemende musea. Het zijn mensen die écht niet meer zelfstandig een museum kunnen bezoeken. En dat wordt gewaardeerd...kijk maar.

Perspublicatie van het Openluchtmuseum:
De Museum Plus Bus maakte samen met de bewoners van Woonzorgcentrum Joannes Zwijsen een filmpje om te laten zien hoe belangrijk het is dat senioren ...buiten de deur blijven komen om nieuwe omgevingen te ontdekken. Speciale dank gaat uit naar mevrouw Schilders, mevrouw Verhoeven, mevrouw Dijkstra en meneer Van der Zande voor het delen van hun verhalen!