vrijdag 27 december 2013

Schemertochtrondleiding

Wat is het heerlijk druk in het museum met meer dan 8000 bezoekers op deze Tweede Kerstdag. Dat betekent ook direct vier maal een volle kerk voor de Utrecht Travel Singers. Dirigente Ines en haar vriend willen ook graag met de schemertocht mee en dat blijkt prima op elkaar aan te sluiten. Ook twee rondleiders die de tocht later gaan lopen, lopen mee om alvast te ervaren. Had ik ook even eerder moeten doen.

Voor mij is deze schemertocht een nieuwe ervaring. Een handleiding van Suzanne van 20 pagina's en een grote tas vol "spullen" voor onderweg belooft een goede start.  Op deze drukke Kerstdag zijn er voldoende mensen voor de drie groepen die drie verschillende routes lopen.  Omdat er vandaag slechts twee hoornblazers zijn voegen we tot en met Beltrum twee groepen samen. Als een "echte rondleider" loop ik met een brandende kaars voor de groep uit.

Na een korte introductie voor mijn groep van toch wel bijna 20 volwassenen en kinderen, ontmoeten we bij Beltrum Arie die vol vuur vertelt over zijn grootste liefhebberij: het midwinterhoorn blazen. Het lijkt even te gaan uitlopen maar uiteindelijk blaast Arie toch nog even voluit op de hoorn. Elders uit het park volgt al spoedig het antwoord.

Na dit goede begin scheiden de twee groepen en moeten wij een behoorlijk stukje lopen naar het boerderij-skelet van Vragender. Hier begint mijn verwarring. Het hekje is dicht dus we kunnen niet de donkere buik in lopen; buiten is het nog gewoon licht. Wel is er een zithoekje voor maar daar is geen turf met kaarsjes te vinden. Ik begin toch maar mijn verhaal over het kaarsjespringen en al snel vindt een van de andere rondleiders het kaarsturfje ergens naast Vragender.
De kinderen springen enthousiast over de kaarsjes en laten zich de schuimroosjes goed smaken. Of mijn korte toelichting over de ommetochten ook is blijven hangen, betwijfel ik.

Hierna naar Varik voor het boerderijverhaal. We zien van verre de bruine bonen al onder de kap hangen en op de deel vertel ik wat over Varik, over de tredmolen en over het fokken van paarden. Wat ik had moeten weten, kinderen kunnen hier zelf bonen doppen, was ik vergeten maar gelukkig komt Suzanne aan lopen met een bak vol ongepelde bruine bonen. De kinderen beginnen vlot bonen te pellen en ze kunnen enkele bonen meenemen naar huis om ze in de grond te stoppen en een bonenstaak te kweken. Dit stuk had ik echt even eerder moeten ervaren met een andere rondleider. Gelukkig is het goed gekomen.

Tot slot naar Giethoorn waar al een grote groep voor staat die juist naar opzij wandelt. Dat betekent dat ik de afsluiting achter deze boerderij kan doen. Ik vertel een verhaal over het Angelus kleppen en het luiden van de papklok. Tijd voor inhoudelijke verhalen is er eigenlijk niet in het halve uur dat voor de schemertocht beschikbaar is.
Enkele kinderen lukt het om te kleppen en te luiden maar ze vragen zich wel af of je met een kerkklok ook kunt kleppen of alleen maar luiden. Die vraag zoeken we op.........

Per gezin mag ik een potje koolzaadolie kado geven met lontje en gebruiksaanwijzing. Dat wordt zeer gewaardeerd. Ik wijs de groep de route naar het entreegebouw en we nemen afscheid.
Met enkele bezoekers praat ik nog even na.

Voor mij was het een zware bevalling. Ik had duidelijk eerst wat praktijkervaring op moeten doen.

Leuk en interessant om te doen was het in ieder geval.

Vanwege een wachtend Kerstdiner moet ik snel weg dus evaluatie met de andere rondleiders en met Suzanne en Anneke heeft wat mij betreft niet meer plaatsgevonden.



vrijdag 20 december 2013

Jaarafsluiting met vele oud-rondleiders

Vandaag nemen we afscheid van enkele rondleiders en zijn ook alle oud-rondleiders uitgenodigd om aanwezig te zijn.
Na een Twents verhaal van Wout, wijdt Hans Piena ons in in de geheimen van Hindeloopen waar veel Amsterdammers hun sporen hebben achtergelaten.

Van Anneke Bolder-Beke ontving ik bijgaande groepsfoto van de rondleiders in 2002 (?), in ieder geval een periode waarin ik nog op de tram reed. Velen zullen collega's herkennen op dit plaatje; ook is een aantal van hen ons inmiddels ontvallen.



Uw webmaster Wietze wenst alle rondleiders van hieruit sfeervolle Kerstdagen en een gezond en voorspoedig 2014.

zaterdag 14 december 2013

Een bruiloft begeleiden door de ijzige koude

Vandaag mag ik een bruidspaar met haar bruiloftsgasten begeleiden tijdens een onderdeel van de feestdag.
Ze zijn juist getrouwd en bij de tramremise worden nog wat mooie plaatjes geschoten van bruid en bruidegom voor de GETA75 trouwtram.
De prachtige jonge bruid is schitterend gekleed in het wit maar wel wat dun voor het schrale weer. Gelukkig omarmt de bruidegom haar regelmatig stevig tussen de fotosessies door. Omdat ook de gasten veelal slechts gekleed gaan in een colbertje, costuum of jurk beloof ik de ceremoniemeester een aantal verwarmende tussenstops.
Van de remise dus snel gewandeld naar de smederij waar Hans (met zijn karakteristieke lange baard) haarfijn aanvoelt wat de bedoeling is. Bruid en bruidegom mogen achter de ketting tot vlak bij het warme vuur gaan staan terwijl Hans een feestelijke spijker voor hen smeedt.
Het hele gezelschap warmt snel op en we lopen via het met Kerstkramen gevulde Zaanse Plein naar de ophaalbrug van Ouderkerk waar enkele bruidsfoto's en groepsfoto's gemaakt worden. Intussen kan ik als rondleider wat vertellen over de vier molens die hier te zien zijn, hoe er mee gewerkt werd en wat ze voor onze welvaart hebben betekend.
Omdat eenieder al weer snel is afgekoeld wandelen we snel door naar de Stolp boerderij waar men zich even kan vergapen aan de schitterende hooischuur waaromheen de boerderij is gebouwd. Zowaar is er een gast bij die me kan vertellen dat de ingebouwde stenen uitstulpingen bedsteden zijn. Meestal heeft men geen idee wat het kan zijn. Na ons bezoek aan deze familie Twuyver in de 18de eeuw, moeten we nog eenmaal door de koude wandelen maar dan bereiken we al snel het bruiloftsdiner in de Kasteelboerderij. De gasten zullen nog tot na middernacht doorfeesten en dan afsluiten met een bordje boerenkool met worst (zo lees ik in de reservering).
Na deze mooi ervaring als begeleidend rondleider, haast ik me naar het kerkje in Schaarsbergen waar een kwartier geleden mijn koor Volver al is begonnen met het zingen van het Kerstconcert. Na twee nummers voeg ik me snel tussen de koorleden en ik sta tien minuten na de rondleiding al weer mee te zingen in de warme kerk.

donderdag 14 november 2013

Teambuilding in het laagseizoen

Het is een stralend zonnige dag op deze herfstwoensdag in het laagseizoen. In het museumpark is het behoorlijk druk met allerlei groepen van bedrijven en ook nog vele wandelaars die op het mooie weer afkomen.
Ook een gezondheidsdienst voor dieren is de hele dag actief met een teambuildingsdag, en met drie rondleiders kunnen we drie teams een deel van het park laten zien. In de winter hebben we een sleutelbos bij ons zodat we ook met de groep enkele objecten binnen kunnen gaan. Normaliter zijn alle gebouwen in het laagseizoen gesloten.

Vanaf vertrekpunt de Hanekamp loop ik met mijn groep naar het schooltje van Lhee (ook even naar binnen dus) en via Zeijen naar de plaggenhut die niet uit Drenthe maar uit Groningen komt (was ik even vergeten). Verbazing alom bij het binnentreden van de hut en altijd weer mooi om te kunnen vertellen dat de hut er in één nacht moest staan omdat je anders de boel weer moest afbreken van de veldwachters.
Via Damwoude Beerta Midlum en Freija lopen we naar de remise en de VGL-loods. Via de ambachtsbuurt naar het Zaanse Plein waar ik bij de Koopmanswoning mijn verhaal kwijt kan over de dubbele buurt en de overtuin die er na een grote brand kon komen.
Op de ophaalbrug van Ouderkerk zijn alle molens goed zichtbaar en geinteresseerd volgt men mijn betoog over de paltrok, de vijzelpoldermolen, de standerdmolen en de Delftse stellingmolen en de invloed daarvan op onze welvaart in de Gouden Eeuw.
De stolp uit Zuid-Scharwoude gaan we "uiteraard" binnen en eenmaal in de grote vierkante hooischuur hoef ik weinig te zeggen. Een van de groepsleden weet gelukkig ook dat de vreemde steenklompen hier, de in de hooiberg gebouwde bedsteden zijn van de omliggende vertrekken.
Na vele dankzeggingen vertrekt de groep naar de Hoeferzaal waar de volgende meeting wacht.


woensdag 23 oktober 2013

Geschiedenis in voortgezet onderwijs plus canonvensters

Vandaag een interessante rondleidersbijeenkomst. Na het vergadergedeelte (niet bestemd voor deze weblog) houdt geschiedenisleraar T. de B. op een bevlogen manier een boeiend verhaal over de geschiedenislessen in het voortgezet onderwijs en over de plaats van de canonvensters daarin. Na mijn middelbare schooltijd (pakweg 1965) heb ik me niet meer in het geschiedenis-onderwijs verdiept. Zodoende komt dit verhaal, voorzien van powerpoint en handouts, binnen als een extra dik nummer van het Historisch Magazine. De vensters gaan voor me leven, net als de tijdperken van hunebedden tot heden.
Ach was ik maar geschiedenis gaan studeren indertijd.  Gelukkig leren we ook hoe we de diverse leerling- groepen kunnen boeien tijdens een rondleiding. In het voorjaar volgt nog een sessie.
Van hieruit nogmaals dank aan de heer T. de B.

donderdag 10 oktober 2013

2 rondleidingen met veel ouderen

Vandaag zweeft een engel boven het museum: de hele dag is vreselijke regen voorspeld en er valt zelfs geen drup; de zon schijn uitbundig en het is heerlijk wandelweer.

Allereerst verdelen we met 3 rondleiders de PlusBus Groep die ditmaal uit de Brabantse Kempen komt. Omdat er veel rollators en rolstoelen zijn kunnen we helaas niet naar de Brabantse buurt want er rijdt slechts één tram waarmee dat mogelijk is en daar kunnen maximaal 2 rolstoelen in. Wandelen is geen optie voor deze groep.  Toch wordt het een voor ieder heerlijke rondleiding.

Met mij loopt vandaag ook de nieuwe rondleider Jeroen Salemink mee (ex tram) die een goed klankbord is en ook de achterhoede in de gaten houdt en daar prima gesprekken mee voert.

We starten in Staphorst, eerst op de deel, later in het woongedeelte. De nieuwe blonde presentatiemedewerkster die ik nog niet kende vertelt op boeiende wijze over rouwkleding en feestkleding en wanneer deze precies gedragen werd en nog wordt. Na een kijkje bij het venstervrijen, gaan we door naar de Stolp waar de gruppenstal (in Brabant dus groepstal) in het oog valt. De hooiberg in het midden is weer de topper met de van baksteen ingebouwde bedsteden.

Via de brug van Ouderkerk en enige uitleg over de aanwezige molens, komen we in de dubbele Zaanse buurt bij het Heerenhuis en bij het bakkertje. De heerlijke geuren lokken ons voor even naar binnen terwijl enkelen helaas ook kiezen voor Zus en Jet waar ik liever niet kom tijdens een rondleiding omdat er veel tijd mee heen gaat waar slechts enkelen gebruik van maken.

Wilma is druk met een stelletje in de wasserij dus ik mag zelf het verhaal vertellen over Gehrels en de wascultuur in de 18de 19de en begin twintigste eeuw.

In de middag zijn  we met 10 rondleiders met tijdens de rondleidingen twee HollandRama voorstellingen die we moeten inpassen.  Even lastig, maar met 5 groepjes wandelen we toch direct naar HollandRama terwijl de andere vijf groepen alvast een rondleiding geven en daarna een HollandRama rit doen.

Als HollandRama is afgelopen blijkt het terugvormen van de afgesproken groepjes lastiger dan gedacht; ik heb het idee dat nogal wat mensen besloten zelf door het park te gaan lopen. In ieder geval is mijn clubje bijna gehalveerd als we starten vanuit het entreepavljoen.
In de rosoliemolen worden we verrast door een prima verhaal van de oliemolenaar inclusief even het luide gestamp van de heipalen. Omdat de vele groepjes de omliggende locaties bevolken, rijden we met de tram naar Dingenliefde vanwaaruit we het Groene Kruis bezoeken: een groot succes met veel Aha-Erlebnisse.
Ook Krawinkel en de Tilburgse huisjes vallen in de smaak, waarna een proefglaasje echte juist gebrouwen Herfstbock goed valt.

Na een mooie demo van Judy in de papiermolen is het genoeg en ik laat bij het urinoir van Deventer een tevreden groep achter die in alle richtingen in kleine clubjes verder wandelt door ons museum.

Daarna in de kantine nog een vergaderingetje met Ton Jansen over de Koningskeuze-week en deze opa kan weer worden opgeveegd voor de avond.  Gelukkig heeft Con thuis een heerlijke zuurkoolmaaltijd bereid en snort al snel de houtkachel in de woonkamer.

woensdag 2 oktober 2013

Buitenlandse voetbalgasten

Soms komt een groep als verrassing. Een als Engelstalig aangekondigde groep blijkt te bestaan uit voetbalvertegenwoordigers uit Engeland, Griekenland en Albanie, met Nederlandse begeleiding. De Grieken en Albanezen verstaan geen woord Engels wordt me al direct ingefluisterd.

Gelukkig is men sterk in voor een rondje Nederland zonder veel vertellingen.
Na een start op entreeplein met enerzijds aandacht voor de juist gebouwde Amsterdamse Westerstraat en anderzijds de blauwe boerderij van Harreveld, wandelen we naar Staphorst waar het venstervrijen in alle talen duidelijk is. Ook het verschil tussen de potstal hier, en de gruppenstal in de Stolp, komt goed over.
Voor de Stolp even een kort verhaal over de beide zichtbare molens (paltrok en vijzelpomp) en het belang van deze machines voor het Nederland van de 17de en volgende eeuwen.

Na de ophaalbrug en het koopmanshuis gaan we even binnen in de geurige wereld van de bakkerij. En dan de scheepstimmerwerf en het huisje van Marken. We blijven niet te lang bij Eef die graag hele verhalen in het Nederlands vertelt, en we komen bij de smid die voor een van de gasten een mooie spijker smeedt; ook hier een feest van geuren en beelden, en dus internationaal.

In de VGL loods kunnen 4 mannen in de koets waar er halverwege eentje uit wil stappen maar de deur blijkt tussentijds niet te openen; een ongewenste situatie die ik zal aankaarten.

Bij de witte GETA tram in de zon maken we een groepsfoto en we lopen door de remise langs de grote foto''s van de verwoestingen uit de 2e wereldoorlog.

Met de pendelende tram rijden we mee tot het Kindererf en we bezoeken de brouwerij waar we de verse Herfstbok mogen proeven. Ik heb niet gevraagd of er alcoholvrije islamitische bezoekers bij zijn maar het lijkt geen probleem: ieder drinkt graag een glaasje.

Via de papiermolen komen we terug in het Entreegebouw waar in de Hoeferzaal koffie met gebak staat te wachten.

woensdag 18 september 2013

Metselen is een mooi vak

Na enkele rondleidingen met ouderen op 2 en 6 september, mocht ik vandaag een groep mannen (en enkele vrouwen) rondleiden van een organisatie die stenen verwerkt en verlijmt in debouw.  Logisch dat mijn rondgang start bij De Muur. Na een korte inleiding reik ik alle deelnemers de bekende folder uit die over de Muur in onze entree beschikbaar is. Daar zijn deze mensen erg blij mee omdat alle in de muur verwerkte steensoorten en metselverbanden erin staan vermeld inclusief de leveranciers en sponsors. Uiteraard blijven ook de functie van de muur en de bedoelingen van architecte Janine Houben niet onvermeld.
Om niet in de muur te verdrinken stappen we na 10 minuten verder naar de Westerstraat waar de muren tegen een betonskelet gemetseld zijn. Ook het Turkenpension en het Jordaans café blijken boeiend.

Via de gevlochten voorgevel van Harreveld lopen we door naar de Stolp waar we naast de schitterende bouw aan de buitenkant, vooral ook de hooiberg in het binnenste van de boerderij bewonderen met de fraai ingemetselde bedsteden. Via de brug van Ouderkerk, en een kort verhaal over de zichtbare molens en hun belang voor Nederland, komen we bij de Koopmanswoning van Honig en de veelkleurige binnenplaats aan de Zaan. Bij de bakker hebben we geluk: de takkenoven staat open en menigeen is verbaasd dat het baksel in dezelfde ovenruimte wordt gebakken als waar de takken hebben gebrand. Boeiend en het ruikt hier overheerlijk.

Na een bezoek aan de scheepsreparatiewerf en het huisje van Marken, mag ik van Wilma zelf een verhaal afsteken in de wasserij. Ja dat is me op het lijf geschreven na zoveel jaren afkijken en afluisteren bij Con.
\
Via de smid en de VGL-loods (in stukken gezaagd metselwerk) komen we bij de remise die als enig bouwwerk in het museum "nep" is, want nagebouwd van foto's. Met de tram (die de andere kant op rijdt vandaag)  arriveren we via het Kindererf bij de Hanekamp waar een lunch wacht voor deze geboeide groep mensen die me uitgebreid bedankt. Ik houd een prima gevoel over aan deze rondleiding.

vrijdag 19 juli 2013

Dromen in Deventer

Van Gerard Beltman kreeg ik bijgaand verhaal, geïnspireerd op ons uitstapje naar Deventer op 19 juli 2013.

Onlangs was ik in Deventer. Een dagje uit met de rondleiders van het Nederlands Openluchtmuseum. Een gelukkige keus: boekenstad Deventer met haar rijke geschiedenis. Wel besteed aan een groep veelweters als de onze.
Vanwege een sportblessure was ik tijdelijk moeilijk ter been zodat ik maar een gedeelte van het program kon meemaken. Staande bij de Lebuïnuskerk hoorde ik  van een meneer van het Gilde  dat de crypte van deze oude kerk tot voor kort bij aandachtige bestudering te zien was in onze paspoorten. Tot voor kort, want sinds de seculariseringsgolf ook de wetgevende macht op het Binnenhof heeft bereikt wordt elke religieuze afbeelding geweerd… Onze volksvertegenwoordigers (hier spreek ik en niet de meneer van het Gilde) plakken het adagium scheiding van kerk en staat op allerlei, zonder blijkbaar de historische betekenis van die belangrijke verworvenheid te kennen. Maar goed, we zitten met al die verlichte  paarsen en liberalen (al dan niet zesenzestig) en we zullen het er mee moeten doen.
Elk nadeel heb z’n voordeel, ook een blessure, ik heb dus op eigen houtje wat rondgekeken en locale geschiedenis zitten snuiven op een terrasje.
En nu weet ik waarom Deventer zich zo graag afficheert als boekenstad. Zeker, vanwege die overweldigende boekenmarkt op de eerste zondag in augustus.  Maar waarom kwamen ze juist in dit provinciestadje op de idee van zo’n happening? Dat is omdat Deventer al een boekenstad was geworden door Geert Grote, een groot verzamelaar van geschriften, en de broeders van het gemene leven.  Hun heer Florenshuis was een belangrijk centrum van afschrijvers.  In de vijftiende eeuw stimuleerden de moderne devoten het lezen van religieuze teksten in de volkstaal. Zo rond 1473 was de firma Paffraet in Deventer de productiefste drukker in de Noordelijke en de Zuidelijke Nederlanden. In 1485 hadden ze al 81 boeken gedrukt met een gezamenlijke omvang van ongeveer 18000 (!) pagina’s.   De grote Hegius,  een belangrijke vertegenwoordiger van het opkomend humanisme , kwam in Deventer wonen en nam zijn intrek bij… de familie Paffraet!! De Latijnse School had een grote aantrekkingskracht, bijv. op Thomas  van Kempen, en op Geert Grote natuurlijk. De eminenste leerling in Deventer was  ene Erasmus, jawel onze latere Desiderius uit Rotterdam. Hij laafde aan de voeten van Hegius zijn intellectuele dorst. Het was hier in Deventer dat de moderne devotie en het humanisme samenkwamen. Ook grote geesten als Rudolf Agricola en Wessel Gansfort hoorden tot het netwerk van Hegius en Erasmus. Input genoeg voor de drukkers van Pafraet! Later, in de 16e eeuw nam Antwerpen de rol als centrum van boekdruk over van ons stadje.  Maar toch wordt dan in Deventer nog het een en ander gedrukt van een andere opkomende stroming in die gistende tijd: werken van de doperse stroming van eindtijdprofeet Melchior Hofman.
Wat een rijkdom: Lebuinus – Latijnse School - Geert Grote –Moderne Devotie –Alexander Hegius –Desiderius Erasmus…
En dan zijn we er nog niet: eeuwen later is er die andere lichtende ster die hier haar jeugd doorbracht, verhuisde naar Amsterdam en ons dagboeknotities en brieven naliet, getuigend van een welhaast onpeilbare spiritualiteit, ik bedoel: Hetty Hillesum.

Eens reisde ik naar Parijs, mijn hoofd vol van het Louvre, het Centre Pompidou, de Notre Dame en Sacré-Coeur. Voor een van mijn metgezellen was dit allemaal van geen betekenis. Voor mij, zei hij, is Parijs: Roland Garros. Hij zou en hij moest de heilige grond van dat tennispark zien en betreden. Verdere verlangens of plannen had hij niet.
Ook voor die bezoekers heeft Deventer veel in de aanbieding: wie herinnert zich niet de wereldrecords van Fred Anton Maier, de triomfen van Ard en Keessie, de vele EK’s en WK’s verreden op die roemruchte maar helaas afgebroken kunstijsbaan aan de IJssel?  En wat te denken van de Adelaarshorst, al sinds 1920 (!) bespeeld door Go Ahead, bij herhaling kampioen van Nederland en juist dit seizoen terug op het hoogste niveau. Wie weet, misschien beleven we nog  eens Europees voetbal op het kunstgras van onze boekenstad.  Want zoals ik las op een deur in de binnenstad: wie niet gelooft in dromen is geen realist.
Waarvan akte!

GeBe






vrijdag 21 juni 2013

Topmaand juni voor rondleidingen

Met het afscheid van Reinier als onze indelings-coordinator bereiken we meteen een topmaand in de rondleidingen-geschiedenis met 180 rondleidingen in één maand. Anneke neemt het van Reinier over en krijgt daar meteen een stevige klus aan.

Door mijn medewerking aan het Bridge traject binnen het NOM, kan ik helaas de vergadering van 13 juni niet bijwonen en er hier niets over melden. Wel is duidelijk dat we de komende maand naar Deventer gaan met de rondleiders: de jaarlijkse uitstap.

Naast de hieronder beschreven rondleiding van 10 juni, mag ik ook op maandag 17 juni nog een schitterend Limburgs huwelijkspaar rondleiden. Aan de schuur van Terstraeten is door een van de familieleden nog gewerkt in het verleden .

Ook op woensdag de 19e mogen Maria en ik een zorg-gerichte groep in tweeën splitsen en rondleiden. Eén man in rolstoel vraagt me direct na het begin al: er kan toch wel gelachen worden onderweg !  En gelachen hebben we op deze hete dag. Saskia komen we tegen op het pad bij de papiermolen en ze vertelt op humoristische manier hoe het zit met de Staphorster kleding. Ook nodigt ze ons uit om later bij haar op Staphorst te komen voor het verhaal over het venstervrijen. Zo'n uitnodiging werkt goed en de groep verheugt zich al op het bezoek. Na de papiermolen en een pauze bij Hindeloopen is het wederom genieten bij Saskia.

Donderdag de 27ste sluit ik mijn ronleidingenmaand af met een PlusBus rondleiding. Van de juist opgeleide rondleiders loopt Annemiek met me mee; het laatste stuk van de rondleiding neemt ze van me over.

maandag 10 juni 2013

Op stap met relaties van hulpmiddelenbedrijf

Feitelijk een uitje van een bedrijf voor medische hulpmiddelen voor haar relaties.
Vandaag heb ik met Gérard afgesproken dat hij met me meeloopt als klankbord. Over enkele weken loop ik met hem mee.
Nadat we de vooraf gestelde keuze hebben afgestemd met de vrouwelijke manager van het bedrijf, gaan we op weg met de tram naar Groene-kruis-gebouw, Dingenliefde en VanGend en Loos-loods.

Na enige uitleg aan de groep in de tram over de geschiedenis en het waarom van de tram in het museum, komen we aan bij Dingenliefde. Op deze stralende dag even wennen aan de rondgang door dit prachtige gebouw vol verzamelingen van Nederlanders. Zoals verwacht, valt de groep enigszins uiteen tijdens de doorgang maar met Gérard als houder van de rode lantaarn, vegen we alles weer snel bij elkaar.

In het Groene Kruis gebouw is het een groot feest der herkenning voor deze werkers in de medische sector. Vooral de nieuwe levensechte personen in dit gebouw doen even schrikken en oogsten bewondering.

Ook de Tilburgse huisjes doen het als vanouds goed en vooral het 70-er jaren huisje roept veel nostalgische herinneringen op. Altijd een topper.

Via de kruidentuin en gifplanten (even in de zon want velen zijn slechts zomers gekleed) lopen we naar de remise en de loods van Van Gend en Loos (op verzoek). Twee groepjes van 5 kunnen de diligence tocht meemaken en hebben daar zichtbaar van genoten. Een collega in VGL-stofjas vertelt een stukje geschiedenis.

Het is tijd maar ik vind dat er nog een toetje moet komen na de verplichte nummers. Op naar de wasserij en blekerij van Overveen waar Vanessa in gesprek is met een groep op de bleek. Na een blik van afstemming vertel ik binnen het verhaal van de wasserij en de stank en de kou waarin werd gewerkt. Hierna is de rondleiding echt ten einde. De groep valt uiteen en enkelen bedanken Gérard en mij voor de begeleiding.

De evaluatie met Gérard levert geen echte kritiekpunten op dus ik kan met een goed gevoel naar huis.

woensdag 22 mei 2013

Ouderenuitje van een handelsbedrijf

Met Ruud V en Harry vdV  mag ik deze groep "nog-net-niet-gepensioneerden" verdelen in drie flinke clusters van ongeveer 20 man. Ze hebben net een lunch achter de rug waarbij ook de oude oprichter van het bedrijf nog even acte de presence gaf.

Na een intro voor, achter en in het blauwe loshoes van Harreveld is het logisch vervolg op het vlasverhaal de rosoliemolen waar de lijnzaadjes uit de vlasbollen worden uitgeperst. Het grijpt me dan toch nog even naar de keel als het vertrouwde beeld van Ton niet opduikt, en ik in gedachten de kist weer voor me zie staan.

De olie-molenaar vertelt het prima, al kan momenteel de heimachine niet draaien omdat er nog bûlen gevuld moeten worden.
Voldaan trekt de groep door naar Vierhouten dat helaas niet bezet is. Zelf vertel ik een kort verhaal over de leefwijze en over de mutsen en het opknappersgoed. Via de deel, waar de tabak hangt verlaten we deze boerderij en buiten vertelt Marjo ons de ins en outs van het eekschillen. Boeiend..

Ineens staat daar Lieke voor Vragender en zij vertelt ons hoe het Openluchtmuseum omgaat met de kinderprojecten hier. Kinderen kunnen zelf wilgentenen vlechten tot een muurdeel en dat besmeren met leem.

Voor het eerst bezoek ik met een groep de splinternieuwe caravan-aanwinst. Ik merk dat ik er nog te weinig van kan vertellen: tijd voor een upgrade van mijn kennis.

Hoogmade boeit altijd enorm. De buitenkant al door het verhaal van het in stukken zagen en overbrengen op diepladers, maar vooral de leefwijze van bewoner Cees van Leeuwen boeit de groep. Veel aah en ooh ook nu weer binnen. Via het zomerhuis van de fam. Swarte komen we buiten met uitzicht op de drie kruisen op de zijgevel van het oudste deel. Gelukkig is er vandaag iemand bij die vermoedt dat ze iets met afweer van onwelkome geesten te maken kunnen hebben. De directeur prijst de intelligentie van deze medewerkster van zijn bedrijf. Een mooie club om rond te leiden.

De paltrokmolen is op twee fronten in bedrijf; zowel de molenwieken als de zaagmachines zijn in bedrijf. Wat een schitterend gezicht. Omdat de zeilen op de wieken zitten is er genoeg windkracht.
Mark heeft het weer goed voor elkaar; ook de vijzel-poldermolen draait op de weinige wind die er is.

Het begint te regenen (een droge dag was voorspeld....) en we lopen snel de stolp binnen. De zomer-uitdossing van de gruppestal maakt een rijke indruk. Maar vooral de enorme binnenhooiberg van de familie Twuyver komt goed binnen, met de fraaie stenen uitbouwen die ervoor zorgen dat ook de bedsteden in de hooiberg liggen.

In Staphorst bewonderen we de inmiddels lege potstal (die nog wel uitgemest moet worden) en Zwaan legt ons uit waarom ze in de rouwkleuren loopt. Ze vertelt zo'natuurgetrouw emotioneel verhaal dat de groep gelooft dat ze echt in Staphorst woont; als dat blijkt niet zo te zijn is men met stomheid geslagen. Saskia komt binnen en kan nog even laten zien hoe de vrolijke kleuren eruit zien als je niet in de rouw bent.

We bereiken een half uur te laat voldaan het entreeplein; veel collega's uit de twee andere groepen zijn inmiddels zelf nog een uurtje het museum aan het verkennen, zoals in hun programma stond.
Met de tram vertrekt mijn groep naar de bierbrouwerij waar ze willen starten met een klein biertje.

maandag 13 mei 2013

Ton Niënhuis overleden




Con en ik zijn diep en diep geroerd door het plotse overlijden van Ton Niënhuis, afgelopen vrijdag in het museum.
Een mooier mens was er eigenlijk niet bij de presentatie-collega's.
Als je als rondleider met een groep in de rosoliemolen kwam, dan begon Ton te vertellen en de bezoekers hingen aan zijn lippen. Hij was filosoof, inspirator en verteller tegelijk, en hij eindigde steevast met de woorden: "en de geest van het paard waart hier nog altijd in de oliemolen rond".
Moge zijn inspirerende geest ook nog heel lang rondzweven in de rosoliemolen.
Klik maar op http://youtu.be/pQ5E0YpVZ1E om Ton in aktie te zien.

Het verdriet bij ons en onder collega's is onbeschrijflijk groot. Een onmisbaar mooi mens is heengegaan.

Ton met John in 2006 (persfoto NOM)




maandag 22 april 2013

Nieuwe collega's bij ons trambedrijf

Vandaag ben ik met een klein clubje nieuwe collega's van het trambedrijf door ons museumpark gelopen. Met name de locaties die voor conducteurs niet zo voor de hand liggen tijdens de mededelingen op de tram, wil ik graag uit die vergetelheid rukken. Na het inwendige van de rosoliemolen, hebben we van Ingrid een mooie beschrijving gehoord van de streekdrachtengewoontes rond Staphorst. Na de potstal vol vee lopen we door de gruppenstal van de stolpboerderij. En dan de hooiberg met de stenen bedsteden. Altijd verrassend voor eerste bezoekers. Via de brug van Ouderkerk en de vele molens rondom ons, belanden we in de Koopmanswoning en in de geschiedenis van de 17de eeuw.
De bakker heeft de takkenoven open staan; een aangenaam spel van geuren en mooie beelden.

De wasserij blijft een topper ook voor deze mannen van de tram, en via het Rietveldhuisje bereiken we de papiermolen waar Rolf ons de beginselen van papierscheppen bijbrengt. Belangrijk dat juist deze molen op de tram genoemd wordt, evenals de drukkerij.

Via de Delftse molen bereiken we het pauze-honk van de tram waar de koffie goed smaakt en waar jonge en oude collega's van de tram elkaar weten te vinden.

donderdag 28 maart 2013

Een bruidspaar in de ijslente

Vandaag een bruiloftsfeest van meer dan 100 personen in de Kasteelboerderij. Buiten waait een harde noord-oostenwind bij enkele graden boven nul.
Marijke Z, Hein F en ik mogen de 60 geïnteresseerde personen rondleiden naar in ieder geval Damwoude.
Marijke neemt de kinderen mee naar speeltuin en omstreken, en ik besluit te starten in Damwoude, met een tussenstop bij remise en VanGend en Loos. Omdat er nog geen trams rijden (laatste dag van winterlaag) moeten we de hele route lopen, en dat valt voor enkele personen niet mee zonder winterjas.

Bruidspaar op Goede Vrijdag in de snijdende kou - foto Kees van Leeuwen

Damwoude maakt veel goed want in dit huisje heeft de moeder van een van de aanwezigen gewoond.
Daarna uit de wind in de boerderij van Midlum waar geen lichtknop bij de deur zit. In het donker vinden we op de tast onze weg naar de grote deel waar wel een lichtknop zit. Ook in  de KOP en HALS van deze boerderij is veel buitenlicht en nog de inrichting van het emigratie-thema. Toch interessant voor deze groep.

We wandelen naar de ambachtsbuurt en de Zaanse buurt, en met een kleine toelichting bij het Koopmans huis en de brug van Ouderkerk is het voor de meeste bruiloftsgasten nu wel welletjes met de snijdende koude. Ze snellen naar de Kasteelboerderij waar een warme maaltijd op hen wacht.

Ik vind het ditmaal moeilijk in te schatten of ik echt tevreden mag zijn met deze rondleiding.

Enkele die-hards willen nog van alles weten over de paltrok-molen, en ze bedanken me hartelijk voor de rondtour en verdwijnen dan ook tussen de feestgangers.

vrijdag 25 januari 2013

Wat doet Marketing & PR

Vandaag komt Pien Rommens (de baas van onze Marketing afdeling) ons tijdens de rondleidersvergadering uitleggen hoe PR en Marketing in elkaar zitten in ons museum. Een leerzaam en duidelijk verhaal van Pien waarin de jaarthema's en de reclamecampagnes nog even langskomen. Niet meer verwarren dus met Sales en Reserveringen, de afdeling die onder Commercie valt.

Vandaag sta ik zelf ineens even in de spots; omdat ik 65 jaar geworden ben ontvang ik een VVV-bon en de felicitaties van onze voorzitter Helmig. Volgende keer maar eens trakteren dus; ik was die verjaardag in december al lang weer vergeten.

De vergadering wordt ineens weer bijgewoond door "onze baas" Suzanne die na een verlofperiode de plaats van Marianne wederom inneemt.
Suzanne tracteert ons op een nieuwe wijze van vergaderen waarin ook een leertraject is opgenomen voor ons allen. We worden in groepen verdeeld en we vergaderen op verschillende data. Even wennen dus.

Wim Huls presenteert op professionele wijze de resultaten van de rondleidersenquete, en Reinier heeft mooie plaatjes van de aantallen rondleidingen door de jaren heen.
De rondleiding-achter-de-schermen was echt eenmalig (wegens 100 jaar museum) en komt niet terug.

De verdere inhoud van de vergadering staat in de notulen en leent zich niet voor plaatsing op deze weblog.