donderdag 28 april 2011

Middelbare school met 180 leerlingen op bezoek

Inmiddels raak ik gewend aan het bezoek van grote scholen, en met 10 rondleiders verdelen we ons toch weer zo over het park dat er voor alle leerlingen veel te leren is. Na een prima rondleiding is het een verademing als na een lange droogteperiode deze tocht zowaar eindigt in een forse regenbui bij het Brabants café.

Helaas vind ik geen andere rondleiders meer waarmee ik de ervaringen van vandaag kan delen.

vrijdag 15 april 2011

Cultuurclub uit het Westen van Nederland

Vandaag een bijzondere rondleiding.
Mijn eerste rondleiding waarbij een collega meeloopt als klankbord in het kader van ons evaluatieprogramma.
Gelukkig vergeet ik niet om Trudy even voor te stellen aan de groep.

Met drie rondleiders verdelen we de groep van 48 mensen die een cultuurreisje geboekt hebben bij een organisatie uit de Randstad. Ditmaal een rondleiding met opdracht: in ieder geval naar de Gelderse Hoek en naar de Zaanse Buurt. De coördinatrice houdt van vlotte actie en voor dat de andere rondleiders  goed en wel bij de groep staan heeft ze mij al met een groep van 18 mensen op pad gestuurd. Had ik even moeten wachten ??

Bij Harreveld vertel ik een kort intro over museum en jaarthema, gevolgd door een vragenspelletje over Harreveld; mensen weten meer dan je denkt.
In de rosoliemolen weet Ton N de groep zoals altijd goed te boeien, gevolgd door een stukje stampend lawaai.
Ook in Vierhouten laten de wat oudere klanten zich graag verwennen met een stukje historie over het dragen van mutsen en doeken.
Vragender is boeiend na het verhaal over de leemwanden van Harreveld. Hier kan men zien hoe kinderen dat zelf kunnen uitproberen.
In Varik is helaas geen boerin aanwezig maar met een eigen verhaal over fornuis, koken en leven in de Betuwe, kom ik een heel eind. Ook de hondentredmolen scoort op de ladder van ongeloof.

Hoogmade doet het ook hier weer goed en via de paltrok en de vijzelpoldermolen bereiken we de Zaanse buurt. Het Koopmanshuis, de leefwijze in de 17de eeuw, de overtuin en de serre aan de Zaan doen het weer prima.
Bij de wasserij van Overveen vertelt Con op ouderwets boeiende wijze het verhaal over het wasproces, het spoelproces, het opmeten van de kast door juffrouw Ada, en ze eindigt met een mooie demo met de hoosspaan op het bleekveld.

Via de Stolp (wanneer gaan die lelijke plastic beveiligingsmuren weg ?) bereiken we Staphorst waar Ada een helder en boeiend verhaal vertelt over het leven in Staphorst.
Meer dan een kwartier over tijd bereiken we het einde van de rondleiding en met een daverend applaus (was al weer lang geleden) word ik bedankt voor het genieten.
De meeste groepsleden gaan op mijn aanraden een rondje met de tram maken om vandaaruit een keuze te maken voor de verdere middag.

Trudy zit al met haar man op het terras en ze geeft me aan dat haar belangrijkste beoordelingscriterium is dat de groep het naar de zin heeft gehad; en tsja dat liep heel lekker vandaag.

vrijdag 8 april 2011

Rondleidersbijeenkomst Klankborden en Kindererf-projecten

Vandaag maken we kennis met Sonja die Niek opvolgt als coördinator van de rondleiders.
Sonja heeft de educatieve programma's ontworpen en geleid in een collega museum en ze presenteert zich goed en zelfverzekerd.
Rondleiders gaan in groepjes van drie meeloop-rondleidingen afspreken en daar vóór juli met en aan elkaar over terugkoppelen. Een prima plan dat Maurits professioneel aan de groep weet voor te leggen.  Directe actie is vereist dus weinig kans op uitstellen.

In twee groepen gaan we naar Midlum en het Kindererf. Haina legt op het Kindererf uit hoe gewerkt wordt met Jannekes Snuffelhoek. Maurits overhandigt ons allen een programma van alle groepsprogramma's die bij het Kindererf mogelijk zijn: een gelikte flyer voor met name schoolgroepen.
Later laat Haina ons een zoekspel spelen in de Tilburgse huisjes. Daar blijken we toch nog wel wat van te kunnen leren als rondleiders.

Omdat we veel wandelen tussendoor is er een goede gelegenheid om een aantal rondleiders weer eens persoonlijk te ontmoeten. Voor en na de vergadering zou daar ook meer gebruik van gemaakt moeten worden. Als je toch helemaal naar het museum bent gekomen dan vraag ik me af waarom de meeste collega's na de bijeenkomst direct naar huis moeten cq willen. Een gemiste kans lijkt me.

Marian neemt ons mee naar Midlum waar groepsspelen kunnen worden gespeeld met families of met bedrijfsuitjes. Bouwprojecten met enige competitie met oud geld, een smokkelspel, een moorddiner etc.

In de kinderkeuken tegenover Zandeweer legt Olaf ons uit welke drie "immigratie-gerechten" hier voor de vaders en moeders klaargemaakt kunnen worden. Na Pasen is er ook een "fietsen-kelder" waar je kunt kennismaken met diverse aspecten van het fietsen.

Een lunch in de bedrijfskantine met enkele collega's  rondt de ochtend prima af.

dinsdag 5 april 2011

Inburgering nieuwe Nederlanders

Vandaag mogen enkele rondleiders weer met een groep inburgerende nieuwe Nederlanders door het museumpark. Met mijn groep lopen ook de twee coördinatoren van de school mee.  Zij geven aan dat met name Vierhouten interessant moet zijn voor de aanwezige Somalische vrouwen (die beide een hoofddoek dragen).

Verder in mijn groep mensen uit Polen en uit Tibet.

Na een korte inleiding starten we actief in de Rosoliemolen waar Ada een prima verhaal houdt en waar ze de stampende palen tijdens haar uitleg stil legt.

Onder de indruk lopen we door naar Vierhouten dat @#$%$  niet bezet blijkt te zijn. Zo goed en zo kwaad als ik dat kan geef ik uitleg bij de themakoppen die hier geplaatst zijn met verschillende hoofddoeken. De deel en het boerenleven daar weet de groep niet echt te boeien.
Op weg naar de Molukse barak komen we de boerin  tegen; "ze was even buurten op Varik". Jammer maar helaas.  Ik merk dat ik hier last van heb wat niet vaak voorkomt.

De Molukse barak is achteraf toch niet zo'n goede keuze voor deze groep, vind ik. Men zit zelf nog in een integratie-proces en ik begrijp nu dat bij dat inburgeren de Molukse problematiek wel wat veel wordt naast de kennismaking met Nederland.

Hoogmade maakt weer veel goed. Rijke Nederlanders die boerderijen voor iets anders gaan gebruiken dan om te boeren. Men is verbaasd en geïnteresseerd.

Bij de paltrokmolen begint het te regenen en de doorgang via de schapenboet naar Marken is versperd; via de andere kant bereiken we de droge Stolp boerderij waar bijzonder lelijke polyester beveiligingsschermen voor de kamers zijn gezet. Inmiddels begrijp ik dat die weer spoedig zullen verdwijnen.
De enorme vierkante hooitas blijft boeiend, ook voor deze groep. De gruppenstal is na de winter wat minder duidelijk wegens de kaaspresentatie, maar toch nog goed uit te leggen. Deze blijft boeiend tegenover de potstal van Staphorst (met levend vee) waar we nu heen lopen.
Omdat de tijd reeds ruim verlopen is wachten we op de tram richting Dingenliefde, waar ik bij vertrek de groep alleen laat.

Voor het eerst in lange tijd heb ik geen goed gevoel over de rondleiding, waarbij ik helaas niet goed kan duiden waar dat in zit. Ik vertrek met een gevoel alsof ik de groep te weinig van het park heb laten zien.
Na een dag is het knagerige gevoel gelukkig weer verdwenen.