donderdag 22 november 2018

Uitwisselproject studenten uit de Hoofddorp en Tsjechie bezoeken de Canon

Vandaag mag ik met twee collega-rondleiders een groep middelbare scholieren rondleiden langs Canonlocaties en via het Auditorium naar de Canon zelf.
Nadat ik in alle vroegte al de multimedia voorzieningen in het auditorium heb uitgetest en klaargezet, voeg ik daar nog de flipover-kleurenvellen van onze PowerPoint presentatie aan toe voor als de beamer omgeving niet zou werken. Gelukkig hebben we die vandaag niet nodig.

De coördinator van de studenten heeft de groep al verdeeld in twee Engelstalige en één Nederlandstalige groep. Met één van de Engelstalige groepen vertrek ik naar de Stolp boerderij waar het  verhaal van de rijke boer Twuyver tot leven komt. De enorme binnenshuis gebouwde hooiberg spreekt tot de verbeelding.



Via het molenpunt waar de Gouden Eeuw passeert en waar drie typen molens uit die tijd binnen kijkbereik liggen, komen we via de tolbrug van Ouderkerk bij het rijke Koopmanshuis van Honig, de handelaar in oliehoudende zaden.
Na enig aandringen maak ik toch ook het Chinese restaurantje even open voor de studenten. Ondanks de rommel herkennen veel van de jongelui toch deze oude inrichting van wat ook hun restaurant zo nu en dan geweest is met hun ouders.

Tot mijn vreugde kan ik met de sleutelbos ook even de wasserij in, al staat die droog in de winter. Het indrukwekkende interieur met de rosmolen en de stampkuipen  maakt ook nog veel tongen los als er niets draait. En het vertelt wel zo rustig zonder herrie.

Via de weegbrug en het urinoir uit Deventer bereiken we het Rietveld huisje. Van Rietveld blijkt geen ven de studenten ooit gehoord te hebben, wat me erg bevreemdt.

Bij de Delftse stellingmolen vertel ik bij het monumentje het verhaal van de evacuatie van Arnhem in de Tweede Wereldoorlog en van de bewoning van het museum waaronder ook enkele verzetslieden zaten. De nazi's hebben Zwiers hier helaas betrapt en gedood.

Ook de papierschepmolen kan ik even openen met de sleutelbos en ook hier is het interieur indrukwekkend ondanks de waterbakken die onder zeilen verstopt zijn. Het hoe en waarom van het papier scheppen uit lompen-pulp kan ik toch enigszins kwijt.

Dan moeten we nog rennen naar de gele standerd molen om op tijd te zijn voor de afgesproken groepsfoto. Helaas zijn slechts twee van de drie groepen aanwezig. Vanmiddag maken ze hier zelf nog een totaalfoto.



Dan snel naar het Auditorium voor de introductie op de Canon. Twee van de drie groepen krijgen van de begeleiders toestemming om eerst even wat te gaan eten in het Canon-restaurant waardoor we wat uitlopen.  Nadat ik in de introductie heb verteld wat de groep te wachten staat in de Canon, mogen ze naar de kluisjes stormen en vervolgens op eigen initiatief de hele Canon ontdekken.

Ben ik tevreden ?  Bedenkend dat de studenten aan de vierde dag van hun schoolreis bezig zijn en daarna weer huiswaarts keren (waardoor de vermoeidheid behoorlijk heeft toegeslagen) kan ik goed tevreden zijn. Of zij ook allemaal hebben genoten ?  Aan hun gezichten te zien wel al kostte het me veel moeite om de groep een beetje bij elkaar te houden; helaas geen Nederlandse begeleider in mijn groep.

vrijdag 12 oktober 2018

Bedrijfsuitje met Canon rondleiding

Vandaag mag ik weer eens een Canon rondleiding verzorgen, ditmaal voor medewerkers van een fabriek van zonweringen die een bedrijfsuitje houden in ons museum.

Van te voren loop ik even binnen in het auditorium naast de Canon om de laptop en beamer op te starten en in te loggen op het rondleiders account. Gelukkig, alles werkt zoals het bedoeld is.

De groep zit lekker te lunchen in de Hanekamp als ik ze kom halen voor het eerste deel: de rondleiding langs enkele Canon gerelateerde presentaties in het museumpark.

We starten bij de naastgelegen JA-knikker die door de meeste medewerkers direct kan worden gerelateerd aan de olievelden bij Schoonebeek, al komt deze dan uit Rotterdam. We lopen door het verhaal van de fossiele brandstofwinning in Nederland en de gevolgen voor Groningen.

In het Zeeuwse kerkje staan we even stil bij de Statenbijbel waar het hart van velen niet echt blijkt te liggen.
De watersnoodwoning spreekt meer tot de verbeelding met de problemen van de eeuwige strijd van Nederland tegen het water.

We lopen door de expositie van de eerste wereldoorlog in Budel en stuiten buiten op de dodendraad die tussen België en Nederland was gespannen door de Duitsers. Daar kom ik voor het eerst een van de 15 groepjes tegen van de rondleidingen voor een grote overheids-instelling. Opvallend dat het museum zo groot is dat je geen last van elkaar hebt op deze erg drukke dag.

Via de drukkerij, waar een collega de historie van de boekdrukkunst uitlegt aan de hand van houten en metalen zet-letters, lopen we langs het verdwenen openluchttheater naar de papiermolen. waar collega Bé helder laat zien hoe je papier kunt scheppen uit verknipte en gestampte lompen.

Bij de Standerd-molen vertel ik over de verschillende molentypes in het museum en het belang daarvan voor de welvaart van Nederland.

Eenmaal in het Auditorium geef ik met onze PowerPoint presentatie uitleg over wat hen te wachten staat in de 5 Canon-kamers.

De groep gaat nu zelf de Canon in en ik sluit netjes de apparatuur af in het Auditorium.

dinsdag 9 oktober 2018

Rondleidersuitstap naar Tegelmuseum en Burgers Zoo

Rondleidersuitstap dinsdag 9 oktober




De rondleiders van ons museum hebben dinsdag 9 oktober hun jaarlijkse uitstapje gemaakt dat op de valreep prima was georganiseerd door Anneke Koelman en Karin Huisman. Met vele deelauto’s reden we naar Otterlo waar we ontvangen werden door conservator Johan van het Tegelmuseum.  We leren hoe al in de 17e eeuw kunstig wandtegels worden beschilderd en gebakken. Het lukt de Chinezen maar niet om deze na te maken (te dik en te zwaar). Johan vertelt gedreven over de lange weg van Hollandse klei via porselein (Chinese specialiteit) naar geperste tegels in vele kleuren. Een boeiend bezoek.
Na een lunch in een pannenkoekenhuis in Schaarsbergen, gaan we verder in Burgers Zoo waar een collega van onze rondleidster Lies ons inwijdt in de geheimen van de vlindertuin (Mangrove) en de zeekoeien. Eenmaal buiten bewonderen we de Gibbon apen die de bekende schreeuwen ten gehore brengen die we zo goed kennen van de parkeerplaats van ons museum.

Het was een schitterende ontmoetingsdag.

foto's: Wietze Landman


maandag 1 oktober 2018

Zangvereniging komt een dag met de PlusBus

Op deze zonnige vrijdag in september mag ik met collega rondleiders Mariet en Evaline de PlusBus rondleiden, ditmaal samengesteld uit vele zangers en zangeressen uit Brabant.
De organisatie deelt de groepen altijd al in middels  rode, groene en witte badges. Ik mag de witte groep rondleiden en ik start bij de Paltrok molen waar zoveel geschiedenis van Nederland in zit. Via de Poldermolen bereiken we de ophaalbrug uit Ouderkerk waar we een poging doen tot groepsfoto maar dat lukt niet helemaal door het vele andere publiek dat van de brug gebruik maakt.


We bewonderen de familie Honig en haar geschiedenis in de Koopmanswoning waar vooral de tuin aan de Zaan erg in de smaak valt. Omdat er ditmaal geen rollators en rolstoelen in de groep zitten, kunnen we overal komen. Een van de zangers is zelfs nog fit genoeg voor een ritje op een oude fiets op het Zaanse Plein.
Bij de bakker genieten we van de geuren en van het vol brandende vuur in de takkenoven.

De wasserij is altijd weer een belevenis voor iedere groep. Weliswaar is er geen wasvrouw, gelukkig draait alles wel zodat ik zelf het verhaal kan houden over de was die maar tweemaal per jaar wordt gedaan. Ook de bleek en de spoelbak openen nog vele ogen.

Via de ambachtsbuurt bereiken we de tramremise waar we op de tram stappen naar de Tilburgse huisjes.

Eerst bezoeken we nog het Groene Kruisgebouw dat erg in de smaak valt.

Alle drie de rondleiders hebben hetzelfde idee gehad om met deze Tilburgse groep te eindigen in de Tilburgse huisjes. Een beetje chaotisch einde dus wel maar velen bedanken me toch nog even voor de interessante rondleiding.

donderdag 13 september 2018

Internationale studenten onderzoeken de Nederlandse en Europese identiteit

Vandaag mag ik samen met Anneke en Bart E een grote groep internationale studenten rondleiden van een bekende Nijmeegse universiteit.

Aye mijn groep is de grootste en ver meer dan 20 personen maar Anneke en Bart zijn al weg.

Even wennen weer aan mijn museum-Engels als ik bij Harreveld uitleg geef over muren van gevlochten wilgentenen en over de vlasproductie.

De verwerking van lijnzaad tot olie en koeken neemt Bé van me over die dat prima doet in de rosoliemolen.
In Vierhouten wordt veel geschreven gefotografeerd en gevraagd. Een interessante locatie voor deze jonge mensen.

De Molukse barak mag niet ontbreken volgens de begeleidster en buiten vertel ik het verhaal van het Nederlandse vertrek uit Indonesië en de opvang voor "tijdelijk" van de Molukkers in barakken.

Hoogmade blijft verbazen, ook nu weer. Wat een luxe !

Via de paltrok en de VOC bereiken via de Texelse schapenboet  het huisje van Marken waar Saskia in vol ornaat uitleg geeft over dit huisje op de terp.



Voor de botter en de scheepswerf sluiten we af. De studenten krijgen nog een half uur om zelf een paar locaties te verkennen. Daarna zijn er poffertjes voor alle 65 studenten.

maandag 18 juni 2018

Blij dat ik Rij en de kater op maandag

Op deze zonnige Vaderdag 17 juni 2018 was ik met mederondleider Annemieke in de gelegenheid om een vijftigerjaren echtpaar te spelen op de Haagse tram naar Scheveningen. Het was weer heerlijk om te doen al viel de Haagse tram na één ronde uit door een technisch defect.  Gelukkig was de Rotterdamse tram (alles reed weer dit weekend) bereid ons mee te nemen tot Blijdorp vanwaar we met wat antieke auto's moesten proberen toch nog in Scheveningen te komen. Door het koele bewolkte weer zin we daar maar vanaf gestapt. Bij de smederij konden we opwarmen bij het zeer professionele hoepelbranden o.l.v. onze smid Marc met 4 collega's.  Wat is dat toch een adembenemend mooi plaatje.



Op maandagmorgen kwam alsnog de kater doordat heel Arnhem weer eens vast stond door een omgevallen vrachtwagen op de snelweg. De Duitse groep die ik zou rondleiden kwam niet opdagen en belde helaas ook niet even of het nog lang kon duren. Altijd frustrerend als een groep zonder bericht weg blijft.

Daardoor had ik tijd om in overleg met Suzanne Karin en Sandra de canonpresentatie beschikbaar te krijgen op onze beide rondleidersaccounts waardoor alle rondleiders nu de introductie op onze Canon kunnen presenteren in het Auditorium.  Sandra en ik zijn het nog even gaan uitproberen in onze mooie auditoriumzaal en alles werkte zowaar zoals we het graag wilden. Daar kan weer een streepje door zou mijn moeder zeggen.

donderdag 7 juni 2018

Rondleider Gerard Beltman presenteert zijn twee boekje over ons museum

Vandaag is een feestdag voor Gerard Beltman, onze rondleider collega die regelmatig columns schrijft in het museum Dagblad.
Na zijn eerste boekje "Mijn vader was een stoepschijter" waarvan meer dan 750 exemplaren zijn verkocht, presenteert hij vandaag samen met Walter Jansen (boekhandel Jansen en de Feijter) het tweede boek: "Een rondleider vertelt".
Monica Cross heeft een mooie inleiding over Gerard en zij praat de onderdelen verder heel goed aan elkaar.
Samen met collega Jan vd Broek mag ik tussendoor twee liederen zingen  (Ons Dorp en Oh Johnny) en zowel Walter als Gerard lezen stukjes voor uit het nieuwe boek.



Nadat het eerste exemplaar is uitgereikt aan het kersverse nieuwe hoofd van de afdelingen Presenteren en Educatie (Leontien Lems) kunnen we genieten van ontmoetingen en van lekkernijen en dranken. Intussen signeert Gerard vele boeken die hier terplekke kunnen worden gekocht.

Ook nu (net als bij het vorige boek) zal de museumwinkel weer het belangrijkste verkooppunt blijven.

Het was een prima bijeenkomst, direct gevolgd door een rondleidersbijeenkomst waar Maurits ons bijpraat over de nieuwe museumorganisatie.

maandag 4 juni 2018

PlusBus groepen zonder tramvervoer

De afgelopen weken heb ik twee PlusBus rondleidingen mogen verzorgen.
De eerste groep bestond voor mij uit oud-inwoners van Nederlands Indië met vele rollators en rolstoelen. Ze kwamen specifiek voor 1 locatie: het Indisch Achtererf.  En dat was even lastig voor me want er reden plots geen trams meer en vervangend vervoer was zo snel; nog niet voorhanden.

Dus lopen met deze groep die helaas slecht ter been was. Via de standerd molen uit Huizen en het Rietveld huisje komen we bij de grootste uitdaging: de helling omhoog langs de Delftse molen (even uitblazen op de bankjes)  en het nieuwe zigzagpad naar de Hollandse Tuin.

Zo bereiken we na enige tijd toch het Indisch Achtererf en de vermoeienissen zijn snel vergeten. Wat een geluk dat daar onze Indonesische collega staat die nog ieder jaar naar zijn moederland afreist.
Men spreekt Maleis en een soort Indisch Nederlands en onze collega kent alle Indische namen van de planten die hier in de tuin staan. Men is hier niet meer weg te slaan en met veel moeite krijg ik ze zover dat we de wandeling terug kunnen aanvaarden. Ondanks dat dat bergaf ging, kostte het toch veel moeite om de lunch enigszins op tijd te bereiken.

Gelukkig had ik een week later weer een PlusBus rondleiding en van de buschauffeur Henri kon ik vernemen dat die Indisch groep zo enorm genoten had van deze rondleiding en deze dag.

Vanaf 11 juni rijden er gelukkig twee alternatieve trams voor o.a. het vervoer van deze groepen.

maandag 28 mei 2018

Zo heb je mannen en zo heb je vrouwen

Op 23 en 24 mei mag ik twee groepen rondleiden van volkomen verschillend karakter.

De eerste groep bestaat uit uitsluitend mannen van een onderhoudsonderdeel van een van onze ministeries.  De rondleiding moet vooral over de Tweede Wereldoorlog gaan.

Dat is nog niet zo eenvoudig want als ik dat meld blijkt dat ze dat toch niet helemaal zo willen.
Uiteraard bezoeken we de Delftse stellingmolen waar de sterke stoere mannen in rap tempo naar boven klimmen om van het uitzicht op de stelling (het balcon) te genieten in plaats van zich te verdiepen in de film over de evacuees in ons museumpark  en de verloren slag bij Arnhem.
Het herdenkingsmonument van verzetsman Zwiers is wel even een plek van bezinning.

Via de papiermolen en de drukkerij komen we bij de dodendraad en is er interesse voor het verhaal van de Nederlandse situatie in de Eerste Wereldoorlog.

De bierbrouwerij blijft voor mannen altijd een must en ook wij proeven weer graag een bovengistend biertje en horen graag wat het verschil is met pilsner.

De tweede groep bestaat uitsluitend uit vrouwen. Het zijn vluchtelingen uit Syrie, Iran, Eritrea en Afghanistan die nog geen Nederlands spreken en verstaan. Met Engels kom ik een heel eind. Er is een tolk voor NL naar Arabisch en NL naar Farsi, plus een dame die mijn Engels weer vertaald in het Frans voor een Franstalige vrouw. Toch komt de meeste informatie goed over omdat er veel te zien en te voelen is in bij voorbeeld de wasserij en de wevershuisjes. Ook bij de smid gaat dat prima.
Met de tram doen we één halte om op tijd in de Kasteelboerderij terug te zijn voor de lunch.

Twee bijzondere rondleidingen met veel mooie terugkoppelingen.

zondag 22 april 2018

Reuni van oud-rondleiders in de Concertzaal in Oosterbeek

Op zaterdag 21 april 2018 hebben Rita en Bea de oud-rondleiders van het Openluchtmuseum (teruglopend tot 1993) verrast met een stevige lunch en een mooie reuni in de Concertzaal in Oosterbeek. Na de openingstoespraak van Rita tijdens de koffie en een toelichting op het programma door Bea, ontstond als vanzelf een kleurrijke uitwisseling van herinneringen door de pakweg 20 oud-collega's. Vanuit de warme binnenzaal zijn we gaandeweg allemaal naar het buitenterras gegaan waar de voor deze periode wel erg warme zomerdag ons streelde.
Een uitgebreide lunch van rijk belegde sandwiches met zalm, kaas, ham en brie, aangevuld met gezonde groente, deed onze magen goed. Daarbij werd een goed glas wijn geschonken. Het was nog oppassen met die felle zon op onze winterlijven.

Bijgaande foto toont de aanwezige oud-collega's. Ik hoop t.z.t. de namen te kunnen toevoegen.

We hebben afgesproken dit soort bijeenkomsten in de toekomst te herhalen, steeds georganiseerd door een ander duo.


woensdag 18 april 2018

Italiaanse middelbare scholieren genieten van uitwisselings project.

Vandaag bezoekt een groep Italiaanse middelbare scholieren uit Rome ons museum in het kader van een uitwisselings programma met een Nederlandse school uit Amersfoort.

Met mijn deel van de groep start ik in de rosoliemolen waar de molenaar in prima vereenvoudigd Engels weet uit te leggen hoe je uit lijnzaad olie perst. Het virtuele paard helpt goed in dit verhaal.

Marjo laat in Vierhouten zien hoe de boerin hier vroeger gekleed ging met diverse mutsen en hoe de speciale onderbroek werkt die de dames droegen tijdens de gang naar de kerk.

Met de tram maken we een informatieve ronde tot aan de remise, waarmee duidelijk wordt hoe groot het museumpark is.

Van de remise lopen we naar Patrick in de smederij. Hij smeedt een nagel (spijker) voor een van de leerlingen en hij weet intussen in prima Engels uit te leggen hoe het smeden in zijn werk gaat.

Het wevershuisje is helaas niet bemand op woensdag dus we lopen naar Wilma in de wasserij. Zij weet ook al weer in goed Engels uit te leggen wat hier vroeger gebeurde en hoe zwaar en langdurig het wasproces in elkaar stak.

Na al die theorie tijd voor het zelf uitproberen van de grote fietsen op het Zaanse Plein. Hilarisch mooie fotomomenten.

In de bakkerij staat de oven open en zien we hoe een takkenoven werkt. De heerlijke geuren in deze bakkerswinkel doen de rest. Altijd een topper.

Achter de Koopmanswoning vinden we een Italiaanse gouden engel op een voetstuk. De schoonheid van Italië werd hier in de vorm van wat we nu kitsch zouden noemen in de tuinen van rijke kooplieden geplaatst.

Op de ophaalbrug van Ouderkerk is het tijd voor een groepsfoto die ik met de verschillende telefoontjes mag maken. Tevens mooi uitzicht op de diverse Hollandse molentypes.

In de stolp is er nog even aandacht voor de gruppestal (leg dat maar eens uit in het Italiaans) en voor de enorme inwendige hooiberg. Buiten wachten de kippen en Jan met de schapen.

Staphorst is helaas niet bezet maar ik maak hier toch met een kort verhaal de rondleiding compleet.

Met de meest lieflijke glimlachen van de Romeinse jongedames wordt ik bedankt voor de boeiende rondleiding en van hier uit gaat men in kleine groepjes zelf nog een uurtje door het park zwerven alvorens de dag verder gaat in het Kroller Muller museum.

Lang geleden dat ik zo enorm genoten heb van een rondleiding. Prima leerlingen.

woensdag 31 januari 2018

Nieuwjaarsbijeenkomst voor bouw- en keuringsorganisatie

Met collega Mieke mag ik een groep bezoekers delen die een rondleiding volgen als onderdeel van een nieuwjaarsbijeenkomst in de Hanekamp.

De groep start met koffie en thee in het café van Tante Stien. Vandaaruit loop ik met mijn bezoekers naar Vierhouten na een groepsfoto bij Harreveld. We mogen met de sleutelbos slechts enkele gebouwen binnengaan wegens onderhoud en ongediertebestrijding.

Vierhouten is mooi maar ik mis toch enorm de boerin met haar mutsen en haar levendige verhaal over de gang naar de kerk met open broek.

Ook Kadoelen mag ik betreden en vooral de deel en het turfverhaal is dan interessant met een groep.
Via de potstal van Staphorst komen we in de gruppenstal van de Stolpboerderij. Altijd mooi hier ook in de winter met die verbazingwekkende ingebouwde hooiopslag.

Via de Zaanse buurt lopen we via de Ambachtsbuurt naar de remise en de VGL (alles gesloten).
Vanwege de beperkte tijd is het even flink doorlopen naar de Hanenkamp waar een quiz wacht en heerlijke happen en dranken.

Mieke en ik hebben dan al afscheid genomen van een prima groep mensen.

dinsdag 16 januari 2018

Rondleidersbijeenkomsten in Hoogmade, Harreveld

Twee maandagen  op 8 en 15 januari zijn er  bijeenkomsten in het museumpark voor rondleiders en presentatiemedewerkers.

Maandag de 8e weidt Hans Piena ons in in de geheimen van Hoogmade. Secretaris Rob heeft er zijn schrijfhanden vol aan. Collega's van presentatie krijgen de gelegenheid om te vertellen hoe zij meestal Hoogmade presenteren aan het publiek, en rondleiders laten ook hun visie en werkwijze horen. Dat leidt tot een gezonde uitwisseling van ideeën over hoe je er samen iets moois van kunt maken: hoe diep ga je met publiek in op details en hoe lang wil een rondleider uittrekken voor het bezoek aan Hoogmade. Het leven is een compromis.

Maandag de 15e is Leendert v Prooijen aan de beurt om ons wakker te schudden met mooie en vaak onbekende details over Harreveld. Voor eens en voor altijd: blauw is er dus niet om vliegen af te schrikken. Ondanks de ijzige koude en (in mijn geval) anderhalf uur staan, was het weer een boeiende bijeenkomst waarin we veel van elkaar konden leren.


dinsdag 2 januari 2018

Vrije rondleiding op een zeer drukke 2 januari

Als ik om elf uur aankom bij het museum is de parkeerplaats al zo goed als vol. Het mooie weer trekt velen naar ons museum na de druilerige laatste dagen van 2017.

Even vrees ik voor een enorme groep mensen bij de vrije rondleiding maar dat valt mee. Vele gezinnen kiezen voor ijsbaan en glijsbaan dus ik mag met twee gezinnen met kinderen op pad. RIO Ellen loopt met me mee (en vanmorgen al met Annemiek; wat een enthousiasme)

Na Harreveld, de deel van Staphorst met levend vee en de Stolp boerderij (beetje zachtjes praten want er wordt ook een winterverhaal verteld) probeer ik met de kinderen de demo vijzelpomp. Deze kan door het lage water (hoe bestaat het in deze tijd van zeer hoog water) geen water oppompen dus blijft het bij een mondelinge uitleg van de werking van de poldermolen.

Via de ophaalbrug van Abcoude (overgang uitsluitend gratis voor vrouwen met kind op de arm) bereiken we het koopmanshuis en de bakker waar helaas op 2 januari geen vuur in de oven wordt gestookt.

De weverij blijkt zeer in trek bij mijn groep en met moeite komt men weer naar buiten. Na een kort bezoek aan de smid (die uitpuilt van de bezoekers) lopen we via de VGL loods naar de remise.

Na een korte uitleg scheiden onze wegen. Men wil naar het Kindererf met de tram omdat een mannelijke bezoeker slecht ter been is. De kinderen vinden dat prima.

Een mooi begin van het nieuwe jaar. Wat kunnen mensen toch enthousiast zijn.