zaterdag 31 maart 2012

Een 70-jarige met vrouw kinderen en kleinkinderen

Het zomerseizoen is net gestart. En dus melden zich ook weer familie-gezelschappen die een mijlpaal willen vieren in ons museum. In dit geval viert opa zijn 70ste verjaardag samen met zijn vrouw en vele kinderen en kleinkinderen. De opdracht om er een voor kinderen aantrekkelijke rondleiding van te maken, vergt even wat schakelwerk.
Ik haal ze op in de speeltuin, een prima locatie om te starten, maar door wat vertraging komt de familie in de speeltuin aan op het moment dat ik met ze op pad wil. Oei, even lastig voor de kinderen.
Via de Hindeloper stijlkamer (gesloten wegens verbouwing) komen we in de papiermolen waar Rolf een prima uitleg geeft die ook de kinderen direct boeit. Na de uitleg draait de molen en kijken we buiten hoe het werkt. Vervolgens kunnen de kids in de drukkerij hun zetdiploma halen; ze bedrukken het in de molen geschepte papier. In de bierbrouwerij proeven enkele ouderen even van het bier waarna we snel vertrekken naar de interessantere Tilburgse huisjes; kinderen zijn onder de indruk van het dode babietje en hoe het zo heeft kunnen komen. Het 70er jaren huisje roept vooral veel oohs en aahs op bij de ouderen.
In het Groene Kruis gebouw is voor allen wat te halen. Een prikje van de dokter is van alle leeftijden.

Met de tram vertrekken we naar de net geopende vlaaienbakkerij voor de kinderen maar helaas zijn we daar niet welkom; alle tijden zijn volledig volgeboekt voor die middag. Gelukkig is er het Zaanse Plein met de grote fietsen en de trapkarren. Ik laat de jubilerende familie hier achter om zelf de dag weer inhoud te geven.
Ben ik tevreden; mmmm, redelijk maar het kon beter.

dinsdag 27 maart 2012

Rondleiding achter de schermen, een tryout

Het Openluchtmuseum bestaat 100 jaar en als verrassing voor regelmatige bezoekers bestaat de mogelijkheid een kijkje achter de schermen te nemen. Men kan zich via internet aanmelden.

Vandaag mag ik een tryout-rondleiding verzorgen voor enkele collega-rondleiders en voor enkele direct betrokkenen uit de museum-organisatie.
We starten met pech want er wordt onderhoud gepleegd aan het HollandRama. De bedoeling is dat bezoekers kunnen kijken achter de machinerie en opbouw van deze enorme diorama-machine. Geen nood echter: Diederick en Merlijn van de Entree vertellen ons een boeiend verhaal over wat we zouden hebben kunnen zien als de machine vandaag toegankelijk was geweest.

We zakken af naar de tentoonstelling Kleur Bekennen waar we ons concentreren op een aantal opgerolde Staphorster schorten. Zo leg ik de verbinding met ons bezoek aan het BiDoc centrum in het administratiekantoor. Gelukkig doe ik een aantal dingen nog niet goed zodat Suzanne en Let en ook de collega-rondleiders alle gelegenheid hebben om me bij te sturen.

We lopen naar Bidoc (de bibliotheek  en het documentatiecentrum van het museum) waar duidelijk wordt hoe de betreffende Staphorster schorten gedocumenteerd zijn (wanneer, hoe en door wie werden ze gedragen).
Ook staan we stil bij de dossiervorming over de museumcollectie en de wijze waarop deze ook via PC ontsloten kan worden.
Ook het gebruik van dit centrum door de museummedewerkers voor vele onderzoeken wordt hier duidelijk.

In de kantine is er even tijd voor koffie en ik vertel wat over de museumorganisatie en de ontstaanshistorie.

Omdat de tram nog niet rijdt (het is nog laagseizoen) wandelen we naar de remise waar John een boeiend verhaal vertelt over het trambedrijf, inclusief een stuk traminstructie.

We besluiten in de zolderruimte boven de Chinees waar in de oorlog een apotheekje werd gehouden door arts van Nieveen voor de evacués van de stad Arnhem die tijdelijk in het museum mochten wonen. Op het dakbeschot is nog goed te lezen hoe de apotheek was ingedeeld. Met een aantal foto's van de evacuatie sluit ik de rondleiding af.  Bijzonder leerzaam.

woensdag 14 maart 2012

Mentor zijn van een reeds zeer ervaren rondleidster

Om de zoveel jaar wordt een nieuwe lichting rondleiders m/v opgeleid. De aspirant-rondleiders komen uit heel verschillende beroepen en achtergronden. Wel krijgt iedere aspirant enige tijd een ervaren rot als mentor om samen de fijne kneepjes van het vak te onderzoeken en te ervaren.
Mijn "leerling" is een reeds zeer ervaren rondleidster van buurman Burgers Zoo waarmee ik ook al een tijd heb samengewerkt in het trambedrijf van ons museum.  Dat maakt onze relatie veel meer gelijkwaardig waardoor ik van haar zeker zoveel kan leren als zij van mij.
Vandaag een boeiende dag samen door het laagseizoen-museumpark. Met een sleutelbos in de hand gaan we uitgebreid door Staphorst en door de Stolp boerderij en op haar verzoek gaan we extra in op de verschillende molens in het park. De Zaanse buurt blijft boeiend, ook voor mij, omdat mijn aspirant vragen stelt die het publiek vaak niet kan bedenken. De rijke koopman handelde in oliehoudende zaden, maar kwamen die uit de Oost of ook gewoon uit de Nederlandse vlasteelt ? Het antwoord moet ik nog even ergens gaan opzoeken.

De wasserij kunnen we alleen van de buitenkant bekijken en nu de vraag: hielp ook de zeep mee voor het bleekproces ?? Tsja maar even aan Con vragen ditmaal.

Via het vakantiehuisje van Rietveld en de Delftse molen bereiken we het tramcoordinatiecentrum waar we beide nog dierbare herinneringen aan hebben. Aan de koffie met Ton Jansen dus.

vrijdag 2 maart 2012

Verrassende geschiedenis van de wijkverpleging



Na de rondleidersvergadering, waarover ik hier geen inhoudelijke mededelingen wil doen, verrast mevrouw Drs. Nannie Wiegman (dir van het Florence Nightingale Instituut) ons met een boeiend verhaal met lichtbeelden over de geschiedenis van de wijkverpleging, met een link naar ons Groene Kruisgebouw (heel vreemd dat hier katholiek geklede wijkzusters werkten). Dit gebouwtje is indertijd mede met hulp van mevrouw Wiegman ingericht. Ze was duidelijk onder de indruk van een bezoek aan een pleegkind van zuster Antje die in 1898 buiten alle artsen om het werkmansverband presenteerde op een landelijke tentoonstelling en daar de hoofdprijs mee won. Het instituut ontving later het doosje met het ingezonden verband en de verkregen medailles van de 100-jarige pleegdochter. Enkele dagen na het bezoek van mevrouw Wiegman overleed de oude dame.