Plusbus rondleiding ouderen van een stichting uit Utrecht

 Vandaag mogen we met drie rondleiders een groep ouderen rondleiden die via de Plusbus naar ons museum komen. Allen van de Stichting Oog voor Utrecht.

Mijn groene groep is de grootste met een rolstoel en enkele rollators.

Ik trap kort af bij de Westerstraat en wandel dan via Kadoelen naar Staphorst, waar geen bemensing is maar waar toch veel te zien is: schilderingen Goldstein met geschiedenis, korte bedsteden, spreekwoorden en iets over de huidige Staphorsters.

Op de deel bekijken we de potstal in aanloop naar de gruppenstal in de Stolp boerderij, waar de rijke zomerinrichting en de ingebouwde hooiberg veel vragen oproepen.

Bij het molenpunt voor de ophaalbrug van Ouderkerk beseffen we dat Nederland weer half onder water staat als we 3 maanden geen elektriciteit zouden hebben. Poldermolen en paltrok stonden aan de basis van de rijke 17de eeuw.

Via de koopmanswoning van de familie Honig bereiken we de bakkerij waar de bakker ons de finesses bijbrengt van de takkenoven en van de dagelijkse hete klus alhier.

In de wasserij blekerij uit Overveen kan ik een lang verhaal kwijt over het wasproces in deze door een paard aangedreven wasmachine. Ook de vluchteling Gehrels komt aan bod die in Haarlem zijn rijke koopmansdochter vond waardoor de aankoop mogelijk werd.

De magen beginnen te rammelen dus we spoeden ons naar het Canon restaurant waar de lunch klaar staat. De andere groepen zijn inmiddels ook gearriveerd. We nemen afscheid van een belangstellende groep mensen die wel met enige spoed aan hun lunchtafel is gaan zitten.

Familie van bewoner Standerd Molen bezoekt museum

 Vandaag een rondleiding met de neven en nichten van de laatste bewoners van de Standerd molen uit Huizen. Neef Bert heeft een fraaie map bij zich met veel foto's en documentatie over de laatste bewoners en de vele nakomelingen. 

Onze museum-molenaar Ben heeft al direct de zeilen in de wieken gezet en als we aankomen draait de molen fraai op de wind. 

Omdat Ben bereid is de bezoekers in groepjes van 4 via de steile staarttrap de molen in te leiden voor een bezichtiging, wordt de molen eerst stilgelegd om ongelukken te voorkomen.

Na deze geweldige ervaring, die vrijwel geen museumbezoeker mag meemaken, praten we beneden verder en leren enkele familieleden hoe ze de molen kunnen stilzetten en laten draaien.

Aan de voorzijde maken we enkele groepsfoto's met en zonder echte familieleden (aangetrouwd telt niet altijd mee).

Via het hoofdpad wandelen we vervolgens naar de papiermolen waar molenaar Ada ons ontvangt (ze kent enkele familieleden uit Zwolle) en dan een fraaie uitleg geeft over de werking van de molen en hoe je komt van repen stof (geen wol) tot papierpulp en uiteindelijk tot papier.

We lopen terug langs de standerd molen naar de Kasteelboerderij waar op de Hilt een heerlijke lunch wacht.

Op eigen gelegenheid bezoekt de familie daarna nog een deel van ons museum.

Staverse jol te water tijdens afscheid van Henk van Halteren

 Vandaag is het feest in het museum. Alle medewerkers en ook de bezoekers zijn uitgenodigd de te water lating mee te maken van de Staverse Jol waaraan bijna 3 jaar is gewerkt in de reparatiewerf van Marken.

Als het uur van de waarheid nadert staan alle plekken rondom de waterplas stampvol met publiek, dus ook op en onder de paltrokmolen die vandaag op volle snelheid draait door de harde wind. Een ongelooflijk mooi beeld dat ook nog eens helemaal wordt gefilmd en uitgezonden door TV Gelderland.

Henk van Staveren gaat nu met pensioen en veel collega's en vrienden uit Spakenburg zijn overgekomen voor dit mooie moment.  Hans Piena houdt een prachtige speech vol oude waarheden.

De Jol wordt gedoopt met het speciaal gebrouwen jol-bier en meesterbakker Martin verschijnt met een plaat vol speciale jol-broodjes.

Connie werkt vandaag op Marken in streekdracht en zij mag op de Jol staan tijdens de te water lating. 

Een overgetelijke dag is het en één groot feest voor collega's, vrienden en publiek.

Arabische inburgeraars genieten van een dag Openluchtmuseum

 Vandaag, 7 augustus 2024, mag ik samen met Rio Willem (rondleider in opleiding) een groep Arabische vrouwen rondleiden die verblijven in een COA in Oost-Nederland.

Gelukkig loopt tolk Thara met ons mee die Engels verstaat en dat kan vertalen in het Arabisch, dat haar moedertaal lijkt. Contact met de groep verloopt dus altijd via tolk Thara.

We starten bij Anton in Staphorst die ons vertelt over dit dorp waar nog regelmatig streekdracht wordt gedragen.  Anton laat drie stipwerk doeken zien: voor zware rouw, voor lichte rouw en voor de periode na de rouw als er weer kleur gebruikt mag worden.

In een prachtig boek toont deze oud-bewoner van Staphorst ons de verschillende streekdrachten van het dorp.

Via de deel met potstal lopen we naar de gruppenstal in de stolp boerderij. Ook de ingebouwde hooiberg met ook de stenen uitbouwen voor de bedsteden in de kamers. 

Als we buiten komen regent het behoorlijk en in snelle pas lopen we naar de bakkerij waar het warm en droog is, met heerlijke geuren. De takkenoven kennen ze allemaal ook van thuis.

In de wasserij geeft Wilma me de regie over een eigen verhaal. Heerlijk altijd om hier te vertellen, al is het dan in het Engels, dat door Thara vlot wordt doorvertaald in het Arabisch.

In de smederij zijn we net op tijd voor het mooie aanschouwelijk verhaal van Peter B over de blacksmith en over de 1200 gesmede nagels die in de boot van de scheepswerf zijn gebruikt.

De tramremise is altijd een hit, ook voor deze Arabische dames. Met veel plezier stappen ze in de Amsterdamse bloedneus-tram die ons naar het entreeplein vervoert.

We wandelen naar de Amsterdamse Westerstraat waar we in café Tante Stien kennismaken met de bruine Jordaankroeg waar heerlijk gezongen kan worden.

Ook het Turkenpension is de moeite en interesse waard. Groot voordeel is daar dat alle verklarende teksten op de muren ook in het Arabisch zijn neergeschreven. Dit leidt tot enthousiaste leesactiviteiten bij de Arabische dames.

We eindigen bij het Canon café waar alle vrouwen een lunchpakket uitgereikt krijgen.

Een bijzondere ervaring voor mij en voor Willem  dat we een groep rondleiden waarmee geen eigen taalcontact mogelijk is. Gelukkig verloopt het contact via tolk Thara uitstekend, zij doet het erg goed en enthousiast.