Con en ik zijn diep en diep geroerd door het plotse overlijden van Ton Niënhuis, afgelopen vrijdag in het museum.
Een mooier mens was er eigenlijk niet bij de presentatie-collega's.
Als je als rondleider met een groep in de rosoliemolen kwam, dan begon Ton te vertellen en de bezoekers hingen aan zijn lippen. Hij was filosoof, inspirator en verteller tegelijk, en hij eindigde steevast met de woorden: "en de geest van het paard waart hier nog altijd in de oliemolen rond".
Moge zijn inspirerende geest ook nog heel lang rondzweven in de rosoliemolen.
Klik maar op http://youtu.be/pQ5E0YpVZ1E om Ton in aktie te zien.
Het verdriet bij ons en onder collega's is onbeschrijflijk groot. Een onmisbaar mooi mens is heengegaan.
Ton met John in 2006 (persfoto NOM)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten