Het zal toch niet waar zijn ? Inburgeren in donder en bliksem.

De afgelopen maanden zijn erg droog verlopen en ieder snakt naar wat water in de natuur.
Vandaag mag ik een groep inburgeraars rondleiden en dat gaat in eerste instantie prima. John vertelt een goed verhaal in eenvoudig Nederlands dat goed te volgen is door deze groep mensen uit Syrië, Ethiopië en Somalië.  Ook Rini doet het prima in Vierhouten over het dragen van mutsen.
Bij Vragender gaat het mis en begint het te regenen. Met enige moeite bereiken we enigszins droog de Molukse barak waar de geschiedenis en de woonbarak aanspreken. Ook kunnen we een Moluks hapje proeven van surrogaat middelen.
Versneld bereiken we Hoogmade en later via de achterkant snellen we naar de tram die ons naar het Groene Kruis gebouw brengt.  Inmiddels regent het zo hard dat we met moeite door kunnen naar de Tilburgse huisjes. Dan gaat het ook nog gevaarlijk onweren met steeds zwaardere regenval. Het kost zelfs de grootste moeite om van het ene huisje in het andere te komen. En liever niet naar buiten bij zwaar onweer. Iets buiten het museum is de bliksem ingeslagen, lees ik later.
Met gezwinde tred bereiken we de tramhalte en eenmaal in de tram kunnen we tot rust komen en ons in de entreehal herenigen met de andere groep.  Een zeer geslaagde inburgering in het oer-Hollandse weertype van vandaag dat zo lang op zich liet wachten. Dat kan geen toeval zijn vandaag.

Het zal niemand verbazen dat het vanaf dat moment weer lang droog blijft bij steeds tropischer temperaturen.