Vandaag mogen MarijkeZ, Gerard en ik een groep bewoners van een zorginstituut uit Zuid Gelderland rondleiden in de soms stromende regen. Extra lastig is het dat de meeste mensen in een rolstoel zitten met begeleider, waardoor de regen niet met een eenvoudige paraplu kan worden tegengehouden.
Met mijn groep snel ik naar Staphorst waar de rolstoelen helaas niet door de voordeur kunnen maar op de deel kan de hele groep een plaats vinden. Ingrid loopt in Staphorster dracht en zij vertelt een boeiend verhaal over de kleding waarbij ze vele kledingstukken uit het woonhuis even naar de deel gehaald heeft. Na mijn korte vertelling over de leef- en werkwijze op de deel (potstal) snellen we door de regen naar de Stolp waar in de brede gang de rolstoelen in keurige line-up van de ene tot de andere kant staan opgesteld. Helaas kunnen de rolstoelen niet in de vierkante hooi-tas-ruimte maar met een verhaal over de boer die naast kaasmaker ook schout, schepen en notaris is, is er veel aandacht, ook voor de sierlijke stalopstelling met grub waar de koeien de hele winter met de neus tegen de muur staan.
De woonwagen is helaas niet bezet, dus na een kort verhaal over ons immigratie-thema snellen we door de motregen over de brug door de Zaanse buurt naar de wasserij. Katrien is er even niet dus ik vertel het verhaal dat ik van Connie al zo vaak mocht beluisteren, en ik kruip even in het bakje bij de spoelkuil.
Via de smid naar de remise waar het ruim en droog is en waar ik een thuiswedstrijd kan spelen met mijn verhaal over de achtergrond van de trams in het museum.
Helaas kan de dubbele Rotterdamse tram ons (7 rolstoelen) niet meenemen omdat de tram wegens de regen al vol zit met gezonde dagjesmensen.
We lopen snel via de trambaan de korste weg naar Varik, waar Ada ons warm verwelkomt met een uitleg over het luxe fornuis dat velen herkennen, en over de leefwijze van de familie hier in deze rijke Betuwse boerderij.
Met slechts 10 minuten vertraging bereiken we de Hoeferzaal waar gelukkig de Horeca geen vermanende woorden hoeft te spreken.
Met enkele woorden van dank door de organisatie, sluip ik tevreden weg naar het NOM-kantoor.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten