Bart van Engelenburg belt me of ik een rondleiding van hem kan overnemen. In het Engels dus meteen een mooie uitdaging.
Samen met maar liefst acht andere rondleiders gaan we in negen verschillende groepjes leerlingen door het park.
Wat direct opvalt is de discipline van deze leerlingen. De docent die met mij meeloopt hoeft maar te kikken of de groep reageert direct door stil te zijn en te luisteren. Toch willen de leerlingen graag dat het einde van de rondleiding niet te lang op zich zal laten wachten want daarna mogen ze nog een uurtje geheel zelfstandig door het museumpark zwerven, omdat tot teleurstelling van de hoofddocent de geplande HollandRama voorstelling niet kan doorgaan (HR is afgebroken).
Mijn gekozen startpunt is de stolpboerderij en na mijn verhaal met veel vragen in de centrale hooiberg en in de gruppenstal, lopen we naar de gele brug waar alle molens met volle zeilen in de wind staan te draaien; oh wat is dat mooi. Niemand raadt helaas de bedoeling van de paltrokmolen maar na een korte uitleg over VOC en snelle houtverwerking begint het te dagen. De vijzelmolen en de beide graanmolens zijn bekendere types.
Via het Koopmanshuis komen we in de wasserij waar ik gelukkig zelf mijn verhaal kan houden (in het Engels). Mooi om al die verbaasde blikken te zien.
We bezoeken kort even het weefhuisje en de smederij (waar Marc pijlpunten aan het smeden is, zo lijkt het) en dan kan ik mijn verhaal kwijt over het trambedrijf, de remise en de oorlog, het vervoer via spoor en dus de VGL-loods. Met de tram rijden we naar de halte Grote Weide.
In de rosoliemolen moet ik zelf een verhaal vertellen want er is geen bezetting; gelukkig draait de rosmolen wel.
Tot slot bezoeken we boerin Saskia op Vierhouten in streekdracht, die in prima Engels uitlegt hoe mensen hier gewoond hebben.
En dan mogen de leerlingen echt hun uurtje los; de discipline maakt plaats voor heerlijk rennen en uitvliegen. Dan even een moeilijke afsluiting voor mij want de docent vraagt me waar hij rond het entreeplein een kop koffie kan drinken. Niet dus........ We nemen afscheid nadat ik hem heb uitgelegd hoe hij naar de poffertjeskraam kan komen. Helaas heeft hij daar geen zicht op de zometeen weer terugkerende leerlingen.
Het was een interessante en mooie rondleiding. Deze school (die door files met een vertraging van drie kwartier binnenkwam) mag van mij ieder jaar terugkomen !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten